.ta.
Groot voet
ent A
\ac
Lee
jong verongelukt
ba.
Arie Kaan
k
In 1960, uit tegen Texel, helemaal
links is Aad Leek
Sommige onderwerpen laten mij niet los en wil ik heel
graag nog eens beschrijven. Onderwerpen die ik erg
interessant vind, nooit goed zijn onderzocht of die mij
persoonlijk ooit hebben geraakt. In die laatste catego
rie valt de voetballer Aad Leek.
Als klein jochie keek ik op het LSVV-veld als hij in het
eerste team speelde. Wij woonden daar dichtbij (op
het Zijperpad) en met een paar minuten lopen was ik
daar. Dan zag ik een stoere man, een gespierde atleet
en een speler die vaak scoorde. De naam Aad Leek
was een begrip op voetbalgebied in Langedijk en voor
jongens zoals ik een voorbeeldfiguur. Mocht ik toch
ooit zo worden als hij, met die spieren en toegejuicht
worden door het publiek bij het maken van een doel
punt! Dat zou overigens wel bij DTS zijn in Oudkar
spel, want daar speelde ik.
Maar dan, in april 1962 en ik ben 11 jaar, hoor ik mijn
ouders tijdens het eten praten over Aad Leek en dat hij
dood is. Door een ongeluk op zijn werk, als bouwvak
ker. Er is een gebouw ingestort waaraan hij werkte en
hij is bedolven onder het bouwmateriaal. Ik hoor het
aan en probeer het bericht tot me door te laten drin
gen. Dit kan toch niet waar zijn! Zo'n sterke sportman
die er opeens niet meer is? De wereld leek zo veilig,
maar het kan dus plotseling met je gebeurd zijn. Het
maakte diepe indruk op me en is me altijd bijgebleven.
Eindelijk kan ik het gaan beschrijven
Heel lang liep ik met het idee om nog eens een ver
haal over deze Aad Leek te schrijven. Ik praatte daar
wel eens over en een jaar geleden reageert op een ver
jaardag Gerard Engeringh met "dat was mijn vriend".
Hij heeft nog foto's en ik mag langskomen voor meer
informatie. Hij verwijst me verder naar Dik Leek, ou
dere broer van Aad en vroeger medespeler in het eer
ste van LSVV. Ik krijg goede hoop dat het verhaal zal
gaan lukken.
De vrienden
Gerard Enge
ringh (links)
en Aad Leek
(rechts) op fiets
vakantie, nog
voor de militaire
diensttijd
van Aad
Een toevallige ontmoeting dit jaar op een markt, waar
Langedijker Verleden ook met informatie staat, brengt al
les in een stroomversnelling. Ik raak in gesprek met twee
dames die de twee jongere zussen van Aad Leek blijken te
zijn, Atie en Marian! Wat heb ik een geluk met deze prach
tige toevalligheid. Pratend over Aad geven ze aan dat ze
het erg op prijs zouden stellen als er een verhaal over
hun broer in de Otterplaat zou verschijnen. Ik ben ook
benieuwd naar hun eigen verhaal over deze ingrijpende
gebeurtenis in hun leven. We maken meteen een afspraak
en drie dagen later bezoek ik ze al. We praten er de hele
avond over terwijl we aan een grote tafel zitten waar veel
foto's en documenten liggen. Ze zijn namelijk intussen
naar broer Dik geweest en die wist weer dat medespeler
Do Zijp goede plakboeken uit die tijd heeft bewaard. Maar
het meeste komt uit een kartonnen doos die ruim een hal
ve eeuw is bewaard.
In die doos zaten allerlei persoonlijke spullen van
Aad: foto's, portemonnee, rijbewijs, ansichten van
een vriendin, paspoort, een ingevuld voetbaltoto-
formulier, arbeidskaart voor 'de mannelijke arbeider
beneden 18 jaar', verlofpas van militaire dienst, een
uitnodiging voor een bruiloft in juni 1962 en ga zo
maar door. Die doos met persoonlijke herinneringen
aan hem stond na de begrafenis bovenin de kast op
zijn kamer en bleef daar. Er werd niet meer in gekeken
en trouwens, er werd ook niet meer over gesproken.
Oktober 2016
9
