Mijn huisje aan de Boomgaard
De kamer, met balken, was nog in drie kleuren bruin ge
verfd. Het was de eerste verflaag.
Twee complete, gave bedsteden, met onderkastjes ge
verfd in die speciale kleur blauw (tegen de muggen heb
ik wel eens gehoord). Ze hadden een tegelvloertje en een
heel klein raampje naar buiten. Hier werden, naar ik heb
vernomen, onder andere de aardappels bewaard.
Een zwart houten schoorsteenmantel, met daarboven
een achter glas geschilderde vaas met bloemen met de
datum 1879.
Een luikje boven de deur naar de keuken kon open en
dicht. Misschien zodat er wat warme lucht door kon,
naar de keuken die niet verwarmd was?
Door een mooi groot raam, verdeeld in kleine ruitjes,
keek je op het smalle slootje en daarlangs op grasland met
koeien en weer verder de duinen. Dit raam was nieuw en
geplaatst door mijn vader omstreeks 1948. Het verving
de oorspronkelijke twee ramen. Ook de schoorsteen op
het dak is in deze tijd gedeeltelijk vernieuwd.
Het huis had, ondanks dat het 'wat onderhoud' nodig
had, heel veel sfeer vond ik. En inderdaad, het was oud,
maar het was een huis en een huis was wat ik nodig
had. Het uitzicht was prachtig en ik vond het vanaf het
begin leuk.
Zo zette ik eerst mijn piano in het huisje. Toen het wat
was opgeknapt (o.a. nieuwe betonnen vloeren, wat ge
schilderd en een kachel) en weer voorzien was van water,
gas en licht (en WC!) trok ik er zelf in.
Hulp bij de inrichting kreeg ik van mijn moeder en de
buren: allemaal afgedankte spullen (w.o. een oliekachel),
een soort van buurt-kringloop zou je kunnen zeggen. Het
huis was, zoals we zeiden 'onverklaarbaar bewoond'.
Mijn logee in de bedstee! Omstreeks 1976.
Het was ook in deze tijd dat ik ging 'schat zoeken'. Dat
ging zo: de onderste kastjes in de kamer hadden geen
vloer dus kon je er zo in graven. Toen ik dat deed vond
ik inderdaad een schat. Geen gouden munten of zo,
maar een mooie oude ijzeren kachelpook, die ik tot
aan de dag van vandaag nog steeds gebruik voor mijn
openhaard kachel.
De verkaveling
In 1972 bereikte de Verkaveling het dorp Zuid-Schar-
woude en daarmee de Boomgaard. De brug werd wegge
haald. De Voorburggracht en alle sloten die het omring
den werden gedempt. Het was geen eiland meer. Niet
eens een schiereiland.
Uitzicht vanaf mijn huisje voor de verkaveling
Tijdens de verkaveling in 1972, de Boomgaardbrug
werd weggehaald
44
Oktober 2015
