OOFWOOFC
Voorzitter
De afgelopen weken kreeg ik van verschillende mensen de
vraag krijg ik de nieuwe Otterplaat alweer snel in de brieven
bus". Hoewel de bezorging vrijwel ieder jaar rond dezelfde
tijd is, laat de vraag toch zien dat men altijd weer uitziet
naar het nieuwe nummer. De Otterplaat wordt meestal de
zelfde dag nog 'verslonden' en we krijgen altijd veel reacties
die zonder uitzondering positief zijn. Soms krijgen we aan
vullingen op artikelen en heel soms worden we erop gewe
zen dat we ergens een foutje hebben gemaakt. Hoewel we
dit natuurlijk zoveel mogelijk proberen te vermijden, blijkt
toch maar weer dat wij ook niet alles weten.
We zijn heel blij met uw reacties en het helpt ons geweldig
om de geschiedenis van de Langedijker dorpen zo nauw
keurig mogelijk vast te leggen. Het is voor ons ook een ge
weldige stimulans om ieder jaar weer een interessante en
gevarieerde Otterplaat samen te stellen. Ik ben ervan over
tuigd dat u het met me eens zal zijn, dat het ook dit jaar
zeker weer is gelukt. Even een willekeurige greep uit de ar
tikelen die u in deze uitgave aantreft.
Jan Marsman schrijft over het Noord-Scharwouder spoor
dat dit jaar precies 100 jaar geleden is geopend. Toen van
grote betekenis, maar op dit moment is hier vrijwel niets
meer van terug te vinden.
Jaap Plakman heeft, aan de hand van een gekregen foto van
een molen, op een knappe manier weten te achterhalen om
welke molen het hier gaat en waar deze exact heeft gestaan.
Hij weet en passant de foto ook nog te dateren op ca. 1910.
Clary Kout onderzocht de geschiedenis van haar huis aan
de Boomgaard, dat misschien wel een van de oudste wo
ningen in Langedijk is. Verder beschrijft ze hoe het pad
de Boomgaard er voor de ruilverkaveling bij lag en wie er
hebben gewoond. Het pad met misschien wel de deftig
ste naam in Zuid-Scharwoude is de Prinsengracht, Nellie
Beers-Stoop haalt herinneringen op aan de speciale sfeer op
dit pad,pardon deze gracht.
Arie Kaan gaat in op een toevallige ontmoeting die hij had
in het Regthuis. Het inspireerde hem te schrijven over de
komst van de vele evacués uit Amersfoort die tijdens de
oorlogsdagen in mei 1940 in Langedijk werden opgenomen.
Een operatie die al eerder in het diepste geheim en tot in
detail was voorbereid en waarbij vrijwel alle huishoudens
evacués moesten opnemen. Hoewel de evacués relatief snel
weer terug naar huis gingen, zijn hieruit langdurige vriend
schappen ontstaan, die soms nog steeds bestaan.
Ook in ons stichtingsbestuur is het afgelopen jaar het een
en ander veranderd. We hebben afscheid genomen van
Ria Put, Evert van der Plas en Jacob Greeuw die ik hierbij
hartelijk bedank voor hun enthousiasme en hun inzet voor
Langedijker Verleden. Elk op zijn of haar eigen manier en
de een langer dan de ander, maar ik ben blij dat Ria, Evert
en Jacob als vrijwilliger bij Langedijker Verleden betrokken
blijven. Nieuw in het bestuur is Arie Kaan, die al jarenlang
nauw bij Langedijker Verleden betrokken was en een van de
drijvende krachten achter de Otterplaat is.
Vorig jaar ging ik in mijn voorwoord in op de in ere herstel
de dakruiter op het oude raadhuis van Zuid-Scharwoude.
Ook dit jaar is er weer een stukje geschiedenis teruggeko
men in de gevel van de vroegere Spar-winkel van Kraak
man in Noord-Scharwoude. Jaren geleden moest het tegel
tableau in de gevel, met daarop de naam De Gunst, helaas
worden verwijderd omdat er stukken van naar beneden
vielen. Een compliment aan de familie Glas, dat ze een kost
baar nieuw tegeltableau hebben laten maken dat nu weer in
de gevel van de voormalige kruidenierswinkel prijkt. Hier
mee wordt de geschiedenis van dit karakteristieke pand in
herinnering gehouden.
Tot slot wil ik nog even ingaan op de toekomst van ons mu
seum het Regthuis.
Dit heeft in de afgelopen periode nogal wat inzet van ons
bestuur gevergd en op het moment dat ik dit schrijf, is nog
niet bekend welke kant het op zal gaan. We staan als be
stuur voor een groot dilemma, kopen we het Regthuis van
de gemeente of niet. Als we niet tot aankoop overgaan, be
tekent dit dat we ons museum moeten sluiten en per 31 de
cember van dit jaar de sleutel moeten inleveren. Als we het
Regthuis kopen, nemen we de grote verantwoordelijkheid
op ons om dit Rijksmonument in een goede staat te brengen
en te houden. Een gebouw van ruim 200 jaar vraagt veel on
derhoud en dat kost veel geld. Verder laat de bouwkundige
staat op dit moment nogal te wensen over. We zijn hierover
in gesprek met de gemeente Langedijk en onze inzet is om
het Regthuis als thuisbasis van de Stichting Langedijker
Verleden te behouden, maar dit moet wel haalbaar zijn.
Maar zeg nou zelf, er is toch geen betere bestemming voor
dit voormalige raadhuis van de gemeente Oudkarspel
denkbaar?
Oktober 2015
3
