Langedijk bevrijd, nu verder leven met de oorlog
Volksgericht op 7 mei 1945, een kar met 'Moffenmeiden' in Oudkarspel op weg naar de Nieuwe Weg
om te worden kaalgeschoren
groep van de Moffenmeiden was overgeleverd aan de
volkswoede en ontkwam niet aan een volksgericht. Ook
in Langedijk gebeurde dat en zijn die vrouwen opgepakt.
Op 7 mei 1945 worden ze op een wagen door de Dorps
straat gevoerd en op de Nieuwe Weg in Noord-Schar-
woude 'behandeld', dat wil zeggen kaalgeschoren en
met pek en veren besmeurd. Zo'n 40 tot 50 vrouwen uit
Oudkarspel en Noord- en Zuid-Scharwoude ondergaan
dat lot. In Broek op Langedijk gaat ook zo'n wagen en
er staan al ongeveer 10 vrouwen op, maar de tocht gaat
niet verder dan het Havenplein. Daar moeten nog enkele
vrouwen worden opgehaald, maar de vader ervan staat
bovenaan de trap met een bijl en zegt heel duidelijk: De
eerste de beste die bovenkomt, slaan ik z'n hersens in". Dat
komt zo overtuigend over, dat er maar van verdere uit
voering wordt afgezien. Dan die andere vrouwen ook
maar weer losgelaten om niet met twee maten te meten
De straffen
Het ingestelde Tribunaal oordeelde wat de straf moest
zijn voor elk individu die met de Duitse bezetter had sa
mengewerkt. Dat gold ook voor de Langedijkers die de
verkeerde keus hadden gemaakt. Veel NSB-ers kregen de
straf die gelijk was aan hun voorarrest. Er waren er zo
veel gearresteerd, dat de veroordelingen pas in het voor
jaar van 1946 waren afgehandeld. Om zeker te zijn dat ze
niet opnieuw in de fout zouden gaan, werden betrouw
bare Langedijkers aangewezen om dergelijke politieke
delinquenten drie jaar te begeleiden. Drie veroordeelden
werden toegewezen aan 1 integere Langedijker.
Zo zijn 39 Langedijkers onder toezicht gesteld om te zien
of ze zich wel politiek goed bleven gedragen. Langedijk
telde ook 3 SS-ers, de ergste kreeg 9 jaar gevangenisstraf.
Nog erger waren twee echte moordenaars uit Oudkarspel
die zich buitengewoon ernstig hadden misdragen. De
ene, een Landwachter die met plezier als scherpschutter
mensen 'op de vlucht' doodschoot, kreeg een jarenlange
gevangenisstraf. Na zijn straf week hij uit naar Duitsland.
De andere had zulke extreme misdaden op zijn geweten,
dat hij in een bos in Duitsland door de Amerikaanse be
zettingsmacht is opgehangen in mei 1947.
Leven met de oorlog
En zo moet iedere Langedijker zien om te gaan met alle
gebeurtenissen uit die Tweede Wereldoorlog. Een oorlog
die met al zijn ellende mensen opzadelt met nare erva
ringen. Een oorlog die Langedijkers confronteert met
soms hele tegenstrijdige situaties. Ze zien hun politie en
ambtenaren meewerken met de vijand en zien bevriende
Engelse vliegtuigen burgers uit Langedijk beschieten. Zo
zijn er vier Langedijkers omgekomen door beschietingen
van Engelse vliegtuigen. Ze zien sommigen meedoen met
de bezetter en anderen veel geld verdienen aan zwarte
handel. Oorlog haalt het beste en ook het slechtste boven
in een mens. Maar het leven gaat door in Langedijk en
iedereen probeert er weer het beste van te maken.
Maar het geheugen van die oorlog is niet weg. Onder
huids blijft het een rol spelen en weet iedereen nog
precies wat de rol van een ander was in de oorlog. De
invloed ervan is zelfs nu, in 2015, nog niet weg.
36
Oktober 2015