D e zwarte
het kaséj
sé van d
e van Reze
He wmJke
man
len
Dick Barten
Af en toe moet je opruimen, anders wordt het huis te klein. Plotseling kom je dan iets tegen, dat je nooit goed
hebt bekeken. Zo vond ik deze briefkaart, geschreven door mijn grootvader Jacob Jong, gericht aan de heer
P. Rezelman te Oudkarspel.
Op deze kaart, die werd geschreven op 30 mei 1916,
wordt aan Rezelman gevraagd een kaart van juffrouw
A. Keeman in het bakje van de wanbetalers te plaatsen
en de kaart van Jb. Prijs terug te zenden. Er bestond dus
een groep winkeliers, die elkaar door middel van een
kaartsysteem, waarschuwden voor klanten die te laat
of helemaal niet betaalden. Soortgelijke systemen, geba
seerd op het vertrouwen van alle betrokken leveranciers,
heb ik zelf nog in de jaren tussen 1950 en 1970 meege
maakt. Deze zwarte lijsten werden alléén aan branchege
noten verstrekt.
Aan de voorzijde van de kaart is te zien, dat dit soort
kaarten persoonlijk werd bezorgd en na betaling door de
klant werd teruggezonden. Juffrouw Keeman heeft dus
haar schuld netjes voldaan.
Voor de eerste maal zie ik, dat zoiets als een zwarte lijst
over wanbetalingen tijdens de Eerste Wereldoorlog al
bestond!
BRIEFKAART.
Wij kunnen ons nu amper meer voorstel
len, dat verreweg de meeste leveringen
op krediet werden gedaan - skroif ut
maar op. Alle betalingen werden contant
gedaan.
Zelfs grotere klussen als het schilderen
van je huis werden door de handwerkers
éénmaal per jaar (in januari) gefactureerd
en geïncasseerd. In februari zat mijn
vader dan ook altijd krap bij kas.
Noorm ScFTAitwoi'fiE, 19^
Den Heer
-
fl
rt d
/TC.
JACOB dONG,
12
Oktober 2015
5
Aan
Noord-Seharwoude.
HOLLAND.
