„WITTE BOETJES"
GAAN TEGEN DE GROND
De witte boetjes
ning. Ontstond er ergens kortsluiting, dan zaten alle boetjes
zonder stroom. Als je bedenkt dat de tuinders vaak gamme
le looplampen gebruikten, is het goed voor te stellen dat de
stroom nogal eens uitviel. Je moest dan helemaal naar voren
lopen om in de eerste boet de stop te verwisselen. Soms ge
beurde zoiets wel een keer of drie per dag.
Het was er wel altijd erg gezellig. Tuinders waren ge
wend alleen het ambacht in te gaan en hier hadden ze
aanspraak. Meestal was de winterperiode ook wat min
der hectisch dan de zomer dus er was ook wel tijd voor
een praatje. Na de veiling, zo rond half tien, kwamen de
tuinders aan de zuidkant van de boetjes bij elkaar om de
veilingresultaten te bespreken. Daar ontstonden hele dis
cussies. Het was net 'Coronation Street'zegt Sjaak Buter.
In 1972 verhuisden de koeien van Herman Buter naar
het nieuwe bedrijf aan de Veertweg. Op de achtergrond
zien we al een dragline van de verkaveling.
Het was ook gewoonte om elkaar zo nodig een beetje te
helpen. Het ging er allemaal gemoedelijk aan toe.
Ted vertelde dat hij op een dag aan het werk was in zijn
boet toen er plotseling een gat in de zijmuur van zijn boet
werd geboord. Er kwam een lange bout te voorschijn
in het gat en even daarna kwam Herman Buter binnen
met een grote moer. "Ik moet even een pink vastzetten", zei
Herman. Hij draaide de moer op de bout en vertrok weer.
Over zulk soort dingen haalde je de schouders op en je
ging gewoon verder, aldus Ted.
Er is eens een boet in elkaar gezakt. Berkhouwer herstel
de die weer eigenhandig Er is er ook eens één verbrand.
In die boet lag hooi. Een stel jochies had er stiekem dui
kers (rietsigaren) zitten roken. Ze waren niet voorzichtig
genoeg en het hooi vatte vlam.
Ted denkt soms nog met weemoed terug aan de tijd dat
hij daar een boetje had. Hij doelt dan met name op de
contacten met andere tuinders. Na Nieuwjaar ging je
niet meteen aan het werk maar ging je eerst alle boetjes
af om iedereen een goed Nieuwjaar toe te wensen. Met
de boetjes zelf waren de mensen trouwens ook best te
vreden. Veel was het niet maar het kostte ook weinig. In
de jaren vijftig en ook nog lang daarna waren de mensen
met weinig tevreden.
Sloop door verkaveling
Tegen de tijd dat de omgeving Keizerssloot aan de beurt
was voor de ruilverkaveling ging het bergafwaarts. De
huurders vertrokken naar hun nieuwe bedrijf in de pol
der. De witte boetjes veranderden langzamerhand in
witte puinhopen. Een sloophamer was nauwelijks nodig
voor de genadeklap. Er is nu helemaal niets meer dat aan
de oude toestand herinnert.
Sjaak Buter, begonnen als hulpje van zijn oom Herman,
heeft nu een prachtig boerenbedrijf aan de Moerbeek,
voor West-Friezen de Morrebok. Zijn vee verhuisde tien
jaar geleden van zijn bedrijf aan de Veertweg naar het
nieuwe bedrijf aan de Moerbeek. Zelf volgde hij een jaar
later met zijn gezin. Sjaak en zijn twee zoons melken nu
250 koeien. Totaal hebben ze rond 450 stuks vee. Inmid
dels woont een zoon van Sjaak in de bedrijfswoning. Zelf
heeft hij een nieuw huis gebouwd vlakbij het boerenbe
drijf. Op de zwarte schuur bij zijn huis staat: 'De Witte
Boet'.
Zo leeft de herinnering aan deze boetjes op afstand
nog voort.
Bronnen:
Met dank aan:
Mijn broer Gerrit
Sjaak Buter
Ted Weel
Gemeenten Langedijk en Beverwijk
ZUID-SCHARWOUDE - De zgn. „Witte
Boetjes" zullen worden afgebroken. Op
deze plaats zal een speelterrein komen.
Bovendien bestaat de mogelijkheid om
het tracé van de hoogwatersloot te
verbeteren. De aankoop van de grond
kwam het gemeentebestuur bijzonder
gelegen, omdat er in Zuid-Schar woud e
een grote behoefte bestaat aan een
speelterrein.
Krantenartikel van onbekende datum
54
Oktober 2014
