Toekomstvoorspelling uit 1968 van Jan Vlug
Ook IJsbrand Kaan (hier in 2012) schafte zoveel mogelijk zijn eigen machines aan,
zoals deze nieuwe trekker bij zijn bedrijf aan de Veertweg
Niet voorspeld:
Al snel kocht elke tuinder, zodra het financieel
kon, zijn eigen machines. Hij ging zoveel mogelijk
zelf doen en had geen behoefte aan opslag- en sorteer-
ruimten of een pakstation. Tuinders konden in hun
eigen schuren de producten bewaren, sorteren en ver
pakken. Grote vrachtauto's konden door de aangelegde
wegen gemakkelijk de verkochte partijen afhalen.
Eindconclusie:
Veel van zijn voorspellingen zijn uitgekomen, maar
gingen vaak in de praktijk nog verder dan hij heeft
kunnen denken.
Wat niemand zich destijds in kon denken, Jan ook niet,
waren een paar grote en onverwachte ontwikkelingen.
Daardoor werd Langedijk na de verkaveling nog een
paar keer compleet veranderd:
Het systeem van veilen verdween al vrij snel. Eerst
fuseerden in 1968 de veilingen van Warmenhui-
zen, Broek op Langedijk en Noord-Scharwoude nog
tot 'Langedijk en Omstreken'. Dan gaat het snel
en sluit de ene (Warmenhuizen, 1969) na de andere
(Broek op Langedijk, 1973) vestiging. Een fusie met
West-Friesland-Oost (W.F.O.) in 1988 is slechts uitstel
en in 1992 stopt de veilingklok. In 1997 wordt het hele
veilingcomplex verkocht. Op dit moment zijn daar
alle veilingsporen uitgewist en worden er nieuwe
woningen gebouwd.
De ruilverkaveling was vooral bedoeld om het
agrarisch ingestelde Langedijk efficiënter te laten
werken. Maar het verkavelde gebied is door de
verstedelijking volgebouwd met huizen. Slechts
een handjevol tuinders werkt door en met wee
moed denken veel Langedijkers terug hoe agrarisch
Langedijk er ooit uit zag.
Wie wil weten hoe het vroeger was, kan nog wel naar
de Broeker Veiling. Die is nooit afgebroken en houdt als
museum het verleden levendig.
Bronnen:
Met toestemming bewerkte artikel van Jan Vlug:
Op de drempel van een nieuwe-hopelijk betere-toekomst.
IJsbrand Kaan, nog actief tuinder.
Oktober 2014
27
