verpeinzingen bij de voorp
Redactie
Na drie afleveringen met een foto op de voorkant van
de andere dorpen zijn we in Oudkarspel aanbeland. En
wel het noordeinde, beter bekend als de Luizeknip. De
fotograaf staat op de Dorpsstraat even ten zuiden van het
vroegere café de Olifant, ongeveer ter hoogte van de brug
naar de Kroonstraat. Uiterst rechts op de foto nog een
klein stukje van de voorgevel van genoemd café te zien.
Verderop kijken we tegen een huis aan in de haakse bocht
naar links, richting de Ambachtsdijk. In het midden van
de foto zien we de brug over de Voorburggracht naar de
Liefdelaan, daarachter de huizen aan de Dorpsstraat om
de bocht. Voor de brug en de stolpboerderij links nog de
bekende 'huisjes' op de slootkant.
Duidelijk is te zien hoe belangrijk de rol van het water
is hier in dit dorpsbeeld. Overal langs de kanten liggen
bootjes, al of niet met mensen erin. Men is trouwens vrij
massaal opgekomen om op de foto gezet te worden. Zou
het zondag zijn? Vooral kinderen zijn op hun 'paasbest'
voor de fotograaf verschenen. Dat het waarschijnlijk geen
zondag zal zijn, is het feit dat voor de boerderij links de
was aan de lijn hangt en te drogen ligt op de 'bleek'.
Uiterst rechts staat een man met een gereedschapskist op
zijn schouder. De hondenkar, toch wel bestemd voor han
del lijkt het, is echter leeg.
Het is een rustige, sombere dag. De zon schijnt niet en
er is nauwelijks wind, want er is vrijwel geen rimpeling
op het water te zien en de was hangt stijf aan de lijn. Zou
het koud zijn? De meisjes links in de boot zijn duidelijk
op hun mooist uitgedost voor de foto, de meisjes rechts
zijn echter dik ingepakt, hetgeen erop kan duiden dat het
mogelijk herfstig en misschien wel koud was.
Wellicht is het herfst, want er zijn geen bladeren aan de
bomen, en er is kennelijk niet zoveel te doen op het land,
gezien de vele manspersonen op de foto, allemaal uitge
lopen voor de fotograaf. Zou de komst van de fotograaf
zijn aangekondigd? Anders krijg je in korte tijd nooit
zoveel mensen bij elkaar. Ook het feit dat kinderen in hun
mooiste kleren zijn verschenen wijst daar mogelijk op. De
mensen moesten overigens wel enig geduld opbrengen,
wilde men scherp op de foto komen. De technische mo
gelijkheden van de fotograaf waren in die tijd nog zeer
beperkt. Dus was hij gedwongen om relatief lange slui
tertijden te hanteren en zal iedereen gevraagd hebben om
even bewegingloos te blijven staan en kijken. De man in
het midden had dat geduld kennelijk niet, of hij moest
zo nodig nog iets tegen iemand achter hem zeggen. Een
van de honden van de hondenkar dacht kennelijk dat het
nog wel even zou duren en is er maar op zijn gemak bij
gaan liggen.
Fotograaf C. van der Aa uit Alkmaar is waarschijnlijk op
een en dezelfde dag, zo rond 1900, met zijn apparatuur
door al de dorpen getrokken om hier en daar op specifie
ke plekken het dorpsbeeld vast te leggen. Zijn komst zal
als een 'lopend vuurtje' door de dorpen zijn gegaan.
Oktober 2013
