Het rijk der duizend eilanden Luchtfoto van een deel van Broek op Langedijk met op de achtergrond het Oosterdelgebied, dat nog vrijwel in oorspronkelijke staat bewaard is gebleven een akkertje aan De Jong voor fl. 48,- en nog één aan Vlug voor fl. 52,-. Tegen de Kerst kwamen de pachters keurig op tijd de pacht betalen. Dat ging jarenlang goed, totdat Jan Kuiper het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde. Het bleek dat de vrouw van Jan Kuiper, noch één van zijn kinderen, precies wist welke akkertjes het precies betroffen of waar ze ergens lagen. Dat was geen probleem, zolang de pacht werd vol daan. Zwager Dirk Swart werd beschouwd als het meest administratief onderlegd. Daarom werd hij belast met het beheer van de onroerende goederen. "lk hoef de akker niet meer" Het was vlak na de oorlog, dat er een wijziging kwam in deze situatie. Met Kerstmis kwam pachter Vlug met de mededeling: Ik kom de pacht betalen en... ik hoef de akker niet langer meer". Daar keek de familie even vreemd van op. Tot nog toe be stond er voldoende belangstelling, maar dat hield in één keer op. Het bleek al spoedig, dat er ook geen nieuwe ge bruiker was te vinden. Dan moeten we het zelf maar gaan exploiteren, was het voorstel van de familie. Dat is moei lijk als je nog niet eens weet waar de akkertjes liggen. Nu was dat natuurlijk wel uit te zoeken. Duidelijk werd toen ook waarom de akkertjes niet meer in trek waren: ze lagen veel te ver weg. Van de exploitatie in eigen beheer door groentehandela ren, boekhouders en ambachtslieden komt bij voorbaat niet veel terecht en dat klopte ook precies. De akkertjes bleven braak liggen. Maar in dat geval begint er spontaan van alles op te groeien en zijn zaad te verspreiden naar de omgeving. Dat vonden de naburige tuinders niet zo leuk en dat lie ten zij weten ook. Kortom, de familie zat met de akkers in de problemen. Maar, luidt het gezegde, "als de nood op zijn hoogst is, is de redding nabij". Die redding deed zich voor in de vorm van een goedgekeurd verkavelingsplan voor een groot gedeelte van de Langedijk. Voor de toen geldende prijzen van tussen de fl. 2.500,- en fl. 3.000,- gingen de akkertje over naar de verkaveling en daar had iedereen vrede mee. Gelukkig bleef er nog een gedeelte van het Duizend Eilandenrijk bestaan om de Oost. Op een gedeelte daar van kwam de bestemming 'Woningbouw' en werd op ie der eiland één of meer prachtige landhuizen gebouwd. Maar een gedeelte is gelukkig nog helemaal oorspronke lijk, akkertjes met kool, aardappelen en uien. Oktober 2013 37

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Van Otterplaat tot Groenveldsweid - Langedijk | 2013 | | pagina 38