Het rijk der duizend eilanden
Luchtfoto van een deel van Broek op Langedijk met op de achtergrond het Oosterdelgebied,
dat nog vrijwel in oorspronkelijke staat bewaard is gebleven
een akkertje aan De Jong voor fl. 48,- en nog één aan Vlug
voor fl. 52,-. Tegen de Kerst kwamen de pachters keurig
op tijd de pacht betalen.
Dat ging jarenlang goed, totdat Jan Kuiper het tijdelijke
voor het eeuwige verwisselde. Het bleek dat de vrouw
van Jan Kuiper, noch één van zijn kinderen, precies wist
welke akkertjes het precies betroffen of waar ze ergens
lagen. Dat was geen probleem, zolang de pacht werd vol
daan. Zwager Dirk Swart werd beschouwd als het meest
administratief onderlegd. Daarom werd hij belast met het
beheer van de onroerende goederen.
"lk hoef de akker niet meer"
Het was vlak na de oorlog, dat er een wijziging kwam in
deze situatie. Met Kerstmis kwam pachter Vlug met de
mededeling: Ik kom de pacht betalen en... ik hoef de akker
niet langer meer".
Daar keek de familie even vreemd van op. Tot nog toe be
stond er voldoende belangstelling, maar dat hield in één
keer op. Het bleek al spoedig, dat er ook geen nieuwe ge
bruiker was te vinden. Dan moeten we het zelf maar gaan
exploiteren, was het voorstel van de familie. Dat is moei
lijk als je nog niet eens weet waar de akkertjes liggen.
Nu was dat natuurlijk wel uit te zoeken. Duidelijk werd
toen ook waarom de akkertjes niet meer in trek waren:
ze lagen veel te ver weg.
Van de exploitatie in eigen beheer door groentehandela
ren, boekhouders en ambachtslieden komt bij voorbaat
niet veel terecht en dat klopte ook precies. De akkertjes
bleven braak liggen.
Maar in dat geval begint er spontaan van alles op te
groeien en zijn zaad te verspreiden naar de omgeving.
Dat vonden de naburige tuinders niet zo leuk en dat lie
ten zij weten ook. Kortom, de familie zat met de akkers in
de problemen. Maar, luidt het gezegde, "als de nood op
zijn hoogst is, is de redding nabij". Die redding deed zich
voor in de vorm van een goedgekeurd verkavelingsplan
voor een groot gedeelte van de Langedijk. Voor de toen
geldende prijzen van tussen de fl. 2.500,- en fl. 3.000,-
gingen de akkertje over naar de verkaveling en daar had
iedereen vrede mee.
Gelukkig bleef er nog een gedeelte van het Duizend
Eilandenrijk bestaan om de Oost. Op een gedeelte daar
van kwam de bestemming 'Woningbouw' en werd op ie
der eiland één of meer prachtige landhuizen gebouwd.
Maar een gedeelte is gelukkig nog helemaal oorspronke
lijk, akkertjes met kool, aardappelen en uien.
Oktober 2013
37