Het wel en wee van Café Marktzicht
De neerzetveiling was bereikbaar via een nieuw betonnen brug langs café Marktzicht
een peurclub waren opgericht. Op zondagochtend was er
een biljartclub. Dat viel niet zo in goede aarde want het
dorp was over het algemeen christelijk.
Onze ouders hadden een bleekveldje naast het huis. Nu
wilde de veiling een neerzetveiling bouwen en kwamen
ze vragen of vader het wou verkopen. Er zou ook een
brug komen waar het vrachtverkeer overheen moest. In
eerste instantie wilde hij dat niet, want dan kwam het
pand lager te liggen. Maar na wat heen en weer gepraat
kwam er een overeenkomst met als voorwaarde dat er
geen kantine bijgezet zou worden. Als er wat te doen was,
hadden wij de supervisie. Alles werd vastgelegd en er
werd gebouwd aan de brug en de neerzetveiling.
Maar na een paar jaar kwamen ze erachter dat er een tele
fooncentrale moest komen, want als de veiling afgelopen
was, konden ze de kooplui of de chauffeurs niet meer
bereiken in de neerzetveiling. Wij kregen de centrale
zodat wij ze konden doorverbinden en dat was lang
niet onverdienstelijk.
In de vorige Otterplaat werd er over de VVV gesproken.
Oktober 2012
19
