Hemd K 'OI° Aris Bouwens TLIC Boi de uitvaart van Cor keek ik er 's om me heen. Toen docht ik: Ik denk dat ik ien van de mense ben, die Cor al heel lang ken. Moeder Trien en vader Jan en Cor weunde heel genoegeloik in dat kloine huissie met 'n skilders- werkplaas erachter. 't Huis stond an de weg, de streit liep of en altemetteres werd 't anrede, dak goot stik, vrachtauto teugen de kamer an. Om 't huis was nering, visboer, twei slagers, kruidenier, postkantoor, winkel in L.S.V.V.-kle- ren, winkeltje in Hoilig Hart beelde van Betje Leering en 'n uitlienbibliotheek met deur pas toor en kapelaan goedgekeurde boeke. Ok de sigarenwinkel van Vrouwtje Kout, Vennik met manufacture en achter 't huis 'n skuitema- keroi, kortom alles was met 'n warme pankoek te belope. In die omgeving groeide Cor op. Hoi had toen al 'n kuif in z'n heer. Hoi ging naar de Kleuterskool in de Koog en dernei naar de Lagere Skool in Noord-Skarwou boi juffrouw Misset, meester de Vries en meester Kriek. In die toid hielp ik moin vader al met broodvente, kwa men we altoid langs vrouw Oudendijk, gien mevrouw, niks gien mevrouw, zoi ze den, gewoon vrouw Ouden dijk of Moeder Trien. Meestentoids met skort voor, deer kon je ok heel wat in beware. Moeder Trien maakte welderes misbruik van d'r werkkostuum. As 'r 'n negotieman of 'n kassiesventer langskwam den zoi ze gewoon: Mevrouw, die is er niet, ik ben de werkster. Ze hield niet van poepelegoin, doe maar gewoon, den doe je gek genog. Vader Jan was skilder, 'n goeie skilder, maar amparteg. D'r kwam d'r 's 'n klant met 'n boskip: Jan ik heb 'n zwar te piano, wul joi die wit vurve? "Deer begin ik niet an, d'r is niet mooier as 'n zwarte", zoi Jan den poesteg. Hoi kon ok verlege mooi saxofoon speule en most boi veul kermesse optrede met de Piejantoos, gewoon 'n of- korting van Piet, Jan en Toos. En ok veul boi 't plaasse- loike orkest, de Strukketrekkers. 't Was 'n oigenzinnege amparte man, die in huis niet makkelek was en Cor en z'n moeder hewwe welderes op oiere lope moete om 't 'n beetje gezelleg te houwe thuis. Voor de vasteghoid van inkomste ging Vader boi Eecen werken as skilder, maar deer was de skaftoid tussen de middag maar 'n kloin uurtje. En van Eecen naar Zuid- Skarwou was as je deurfietste toch wel 'n minuut of tien en den moet je ok op toid weer terugweze. As je je hele leve tussen de middag warm ete heb, valt 't niet mee om dat of te lere. Dat Jan kwam iedere middag thuis om te ZUID-SCHARWOUDE. Op 29 maart I960, kwam een vrachtwagen in botsing met het woonhuis van heer Oudendijk ete, Cor of Moeder Trien stonde den an de streit uit te koike naar 'n witte overall met 'n alpinopet op, die je in de verte boi de Roomse Kerk an kon zien komme. Den vloge ze naar binne, werd Vaders bord vol skept en kon Vader Jan geloik anvalle. 't Was 'n biezonder gezin. D'r zat gien kwaad in, zeker niet boi Cor en Moeder Trien. As jochie stond Cor altoid al over 't hekkie te koike, hoi hield van skake en tekene, maar niet van voetballe of are sportiviteite. Cor zoi altoid: Al speule ze Nederland-Bel- gië hier in 't bleekveld. Ik gaan gienise koike. De liefde voor 't durp en de West-Friese taal zat 'r heel dik in boi Cor. Cor keek heel goed om z'n oigen heen en maakte hele am parte en oigenzinnege opmerkings. We ware 'n keer met z'n tweeen met moin auto naar Den Haag, deer weunde 'n man met 'n winkel vol met ouwer- wesse meziek op langspeulplate. Deer was Cor ok 'n lief hebber van, maar hoi vertaalde alles in 't West-Fries. De plaat van Simon Green werd boi Cor, dat is Siemen Groen. En Sam Brown werd Sam Bruin. En Cor praatte en zoi teu gen die man in de Jan Hendrikstraat: "Noh moin joon, je hewwe zoveul en weer ik naar vrage, dat hew je gienisen. Cor werd ien van de hootemetote van Skroivendevort. Veul inzet en behulpzaam met de spelling. Soms welde- res oigenzinneg, maar dat kon ok niet aars met zo'n vader en moeder. Toen vader Jan ziekelek werd en niet zo oud werd, bleve Cor en Moeder Trien same in 't huissie weune. D'r werd 'n heel mooi stukkie anbouwt, 't spultje werd opknapt en moeder en zeun ginge same op vekansie naar Engeland. Cor had wat kennisse deer en deer ginge ze op an. In die toid was ik zellef melkboer in Zuid-Skarwou en kwam 12 Oktober 2012

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Van Otterplaat tot Groenveldsweid - Langedijk | 2012 | | pagina 13