I
^Wietze D
ii mennoiriaun
'reijer
Reacties op het vorige nummer
Nog een reactie op 2010
In de Otterplaat 2010 staat een foto in oor
logstijd van een schuit aan de wal bij De
Hut. Hierop ontwaarde Margriet Bulloo-
per-Eecen zichzelf (met haarstrik) en haar
broer Sijf (die hele blonde). Eronder staat
o.a. Annie Schut vermeld, maar dat moet
Corrie Schut zijn. Corrie werkte in de huis
houding van de familie Eecen en paste nog
wel eens op de kinderen.
Cor Oudendijk
Op 2 november 2011 overleed onze oud-voorzitter Wietze
Dreijer. We zullen nooit weten of hij het zelf heeft voelen
aankomen. Plotseling was hij er niet meer.
Wietze werd geboren op 20 september 1938 te Holwerd
in Friesland. Hij kwam als jongste ter wereld in het gezin
van Johannes Aris Dreijer en Tietje de Ruiter. Na een jeugd,
waarvan hij vaak verhaalde, in het weidse Friese land,
werd hij leerling-timmerman. Toch zou hij geen beroep in
het timmervak kiezen maar meer de bouwkundige kant
uit gaan. Er bestonden al jaren plannen om de Lauwerszee
in te polderen. In 1961 begon Rijkswaterstaat met het ma
ken van een werkhaven bij Oostmahorn, hemelsbreed niet
zo ver van de woonplaats van Wietze. Hij belandde op de
tekenkamer van de Lauwerszeewerken.
In de jaren 60 van de vorige eeuw verhuisden Wietze en
zijn vrouw Sijke Feenstra naar Noord-Holland. Zijn vrouw
liet zich vanaf die tijd trouwens Sita noemen. Er werd een
functie aanvaard bij de gemeente Schagen.
Eind jaren 60, toen de verkaveling van het Geestmeram-
bacht goed op gang kwam, solliciteerde hij naar een func
tie binnen de gemeente Langedijk. Op de verkavelde But-
terlaan wist hij een oud huisje te kopen, tot kort voor die
tijd bewoond door Dirk de Vries. Wietze en Sita mochten
het slopen en er een nieuwe woning bouwen. De casco
woning werd door hen zelf afgetimmerd, geschilderd en
behangen. Op 7 maart 1977 verhuisden ze vanuit Schagen
naar Oudkarspel om er nooit meer weg te gaan.
Wietze kwam bij de gemeente Langedijk bij de sector
Bouwen en Wonen, waar hij zich o.a. bezighield met het
aankoopbeleid voor het toenmalige Bohangebied (plan
Oosterdel). Woningtaxaties voor de WOZ, vaak samen uit
gevoerd met Cees Bes, behoorden ook tot de werkzaamhe-
den van Wietze. Het onderhoud van gemeentegebouwen
bracht hem in aanraking met museum Broeker Veiling, de
Kooger Kerk en 't Regthuis. Toen de Stichting i.o. Verbor
gen Verleden Langedijk (de voorloper van Langedijker
Verleden) zich in 1984 sterk maakte om het door particu
lieren bewoonde voormalige raadhuis van Oudkarspel als
museum te gaan inrichten, vonden ze in Wietze Dreijer
een vurig voorstander. Ofschoon het zijn werk was, legde
Wietze er zoveel persoonlijk enthousiasme in dat het be
stuur van de Stichting Langedijker Verleden hem de aan
gewezen persoon vond om het museum in 1989 te openen.
Met een koets werden Wietze en Sita Dreijer opgehaald en
openden zij, verkleed als Ambachtsheer en -Vrouwe van
Oudkarspel museum 't Regthuis. Sinds dat moment was
het gebouw voor Wietze 'zijn Regthuisje' geworden.
Toen Jan IJff aangaf, vanwege zijn leeftijd, niet meer als be
stuurslid te willen functioneren, vond hij in de intussen
gepensioneerde Wietze een opvolger. Hij werd al vrij snel
tot voorzitter gekozen. Een functie die hij een paar jaar ge
leden wegens gehoorproblemen moest neerleggen.
Op 26 december 2002 overleed zijn geliefde vrouw Sijke.
Hij sloeg zich manmoedig door dit verlies heen, maar
aan alles was te merken dat hij zijn vrouw heel erg miste.
De bemoeienissen met 't Regthuis hielden hem onder de
mensen, maar thuis was het erg stil, zoals hij zelf vaak zei.
Boven zijn rouwcirculaire staat niet voor niets: "Morgen
zie ik je weer. Nu is die morgen aangebroken dat ik
weer bij je ben. Laten we nu samen op weg gaan naar de
eeuwige stranden om rust te vinden."
We verliezen in Wietze een vriend en hulp en we zullen
hem heel erg missen, maar hopelijk heeft hij nu weer rust
gevonden bij zijn vrouw. Bedankt voor alles, Wietze.
Oktober 2012
9
