Willem Kos, Nederlands eerste Olympische sprinter
prijs. In 1922 werd hij schaats
kampioen van Langedijk op
zowel de 500, de 1500 en de
2500 meter. Deze prestatie le
verde hem een paar Noren
op. Een geschenk van een
paar Langedijker sportvrien
den. Op deze Noren kwam
hij op 6 januari 1924 uit bij de
Provinciale Kampioenschap
pen van Noord-Holland in
Oudkarspel.
Willem wist van alle 17 deel
nemers met glans te winnen.
Op de 5000 meter wist hij een
tijd neer te zetten van 10 min
en 12 sec.
Willem Kos (rechts) als amateurschaatser op 't Waardje in waarschijnlijk 1919
Echte sportman
Sport stond al heel vroeg geschreven in het leven van
Willem Kos. Als voetballer blonk hij uit bij DTS in Oud
karspel. De voetbaltrainingen zijn mede de oorzaak ge
weest van een goede lichaamsconditie. Daar kwam nog bij
dat hij overdag gewoon flink moest meehelpen op de
akker van zijn vader. Maar hij was ook een uitstekend
turner en atleet die op veel foto's staat van gymvereniging
Hercules Hygiéa.
Door gunstige ijsvorming deed zich ook de kans voor om
zich in het schaatsen te gaan bekwamen. Tijdens schaats
wedstrijden van de ijsclub 'Volharding' uit Oudkarspel
werd al snel duidelijk dat er in Willem Kos een schaats
talent aanwezig was. Willem was toen 15 jaar oud. De
KNSB hield proefwedstrijden voor aankomend schaatsta
lent en daar won hij al gelijk op de 1500 meter de eerste
Al op 17-jarige leeftijd mocht hij deel uitmaken van de
K.N.S.B-ploeg die naar het Zwitserse Davos werd afge
vaardigd. De jonge Willem had echter vrij veel last van
heimwee, ondanks dat hij dagelijks wel zo'n 30 tot 40 kaar
ten over de post kreeg. Maar hij bleef toch en toen het tijd
was om naar huis te gaan, vond hij het toch ook wel weer
een beetje jammer om terug te reizen.
In 1926 wist hij kampioen van Groningen te worden door
alle drie afstanden te winnen. Ook op kampioenschappen
in Oslo, Hamar, Wenen en Budapest verscheen Willem en
werd een geziene gast.
In januari 1927 belandde Willem opnieuw in Davos. Vol
gens een kaart die hij stuurde, had hij wat last van zijn
been en voelde hij zich wat zwakker dan normaal. Ken
nelijk waren dit de voorboden van een ziekte die hij onder
de leden had.
Willem wist zich als derde te plaatsen op
de 1500 en de 3000 meter. Niet slecht als
je in ogenschouw nam dat grootheden
als Clas Tunberg uit Finland en Ivar Bal-
langrud uit Noorwegen ook meededen.
Bij terugkomst in Oudkarspel wachtte
hem daar een grootse ontvangst.
Internationale deelname
Steeds vaker kreeg Willem last van
ziekteverschijnselen die in eerste
instantie op griep leken. In janu
ari 1927 noemde hij op een ansicht
kaart aan zuster Marie en zwager
Herman dat hij het weer goed maakte
maar dat zijn been wat zwak was. Daar
door lag hij vaak achter op de andere
schaatsers.
Willem Kos (in de voorste baan) in Davos in 1927
Oktober 2011
27
