De Staas
:e
Marri Zegers-Arends
vijfde klas gingen we naar Terschelling. Dat
kwam omdat onze meester, Klaas Bierman,
een Schellinger was. Zijn broer Jan en tante
Neeke hadden een boerderij met een landje
waar de tenten op mochten staan. Maar zo'n
week kostte veel geld en dat hadden we niet.
Dus gingen we kranten ophalen met z'n al
len. Twee Langedijkertjes of een krant per
keer kregen we. Het kon allemaal achter op
de fiets. Alle beetjes hielpen. Verder waren
er mensen die aardappelen, rode kool, brood
voor de eerste dag enzovoort meegaven. We
zouden ze nu sponsors noemen.
Staande: Meester Bierman (li) en Jaap de Vries (r)
Knielend, v.l.n.r: Guurt de Ruiter, Nel Beers en mevrouw
Over onze school, de 'Staase Skool' te Broek op Langedijk,
gaat dit verhaaltje. Een heel bijzondere school. Men noemde
ons de 'staase drollen', leuk hè? De andere lagere school had
ook een scheldnaam die ik maar niet zal noemen.
Wat was er zo bijzonder aan de O.L.S.? Wel, waar ik het
over wil hebben, is één week in het jaar. Vanaf de vierde,
De leiding was vaste prik meester Bierman,
Jaap de Vries, gymjuf Guurt de Ruiter, Vrouw
tje Barsingerhorn-Voogt, mevrouw Vlug
(moeder van Arie), Nel Beers (zus van Piet
en Freek Beers), mijn moeder Hester Arends-
Beers en nog enkele andere dames. Jaap, de
timmerman uit Zuid-Scharwoude, kon altijd
Vlug mee. Hij huurde een tandem en wij kinde
ren deden ons best om mee te kunnen op dat
oude rotding. Lekke banden, kettingen eraf. Maar geen pro
bleem, Jaap maakte het en had altijd schik.
Eenmaal op Terschelling begon de pret. We sliepen in tenten
op strooien bedjes, maakten zelf slaapzakken van meelzak
ken (nog uit de oorlog), stopten stro in het kussengedeelte,
verder een oude deken en slapen maar.
Corvee, de gesponsorde rode kool wordt verwerkt.
V.l.n.r. Greta Mulder, Reina Beers, Marri Arends, Wim Wilmink en Piet Beers
14
Oktober 2011
