D
e
brand
ie Sint Mlaartenskerk
Ikarspe.
II in d
'me
Wietze Dreijer
Het prachtige orgel zoals dat er uitzag voor de brand
den meer aan. Het vuur schoot door het tongewelf heen
en meteen vatte het orgel vlam. Het was ongeveer kwart
over vier toen het gewelf naar beneden stortte.
De inmiddels gearriveerde agent van politie Grimijzer heeft
samen met Timmerman en de koster geprobeerd om nog
enige waardevolle spullen te redden. Het avondmaalser-
vies uit 1713, de avondmaalstafel, het doopvont, de lesse
naar en de kanselbijbel waren het enige dat ze naar buiten
konden brengen. De kerk stond toen al zwart van de rook.
Het was een prachtige, zonnige dag met een harde wind
uit het oosten en juist daardoor greep het vuur snel om
zich heen. De inmiddels gearriveerde brandweer, onder
leiding van de plaatsvervangend hoofdcommandant
Cees Rutsen van de Langedijker brandweer, zag direct
dat er geen redden meer aan was. Hij riep direct de hulp
in van de korpsen uit Broek op Langedijk, Alkmaar, Ou-
dorp en Warmenhuizen. In totaal waren de spuitgasten
met 30 slangen in de weer om te redden wat er nog te
redden viel. Manschappen van de bedrijfsbrandweer van
de Koninklijke Houthandel Eecen zorgden voor het nat
houden van de pal naast de kerk gelegen consistorie an
nex kosterswoning van Klaas Hart.
De brandweer moest vanaf grote afstand blussen. De
brandweerwagens konden niet dicht genoeg bij de kerk
komen vanwege dat de brug over de Achterburggracht
te smal was. Een brandspuit had in die tijd een capaciteit
van maximaal 250 liter bluswater per minuut. Groter ma
teriaal was alleen in Zaandam beschikbaar. Commandant
Rutsen heeft de hulp van Zaandam ingeroepen om met
hun waterkanon te komen helpen, maar het duurde te
lang voordat het kanon ter plaatse was.
Het was maandag 9 juni 1969 toen om ongeveer 15.30 uur
Stam, van de gelijknamige firma Stam uit Warmenhui
zen, zich naar de koster spoedde met de boodschap: 'Bel
snel de brandweer want de kerk staat in de brand.'
De firma Stam was bezig met de laatste loodjes van de
werkzaamheden van de verschillende reparaties van de
laatste weken. Het omvatte het opnieuw beleien van de
beide torens en het repareren van de goten. Tevens had
den ze net nieuwe bliksemafleiders op het kleine torentje
en het dak gemaakt. Die middag zouden ze juist de werk
zaamheden afronden.
Nadat de koster de brandweer had gebeld, belde hij de
president kerkvoogd Hendrik Timmerman. Deze rende
naar de kerk en greep, samen met de koster, twee schuim-
blussers welke in de kerk hingen. Ze vlogen daarmee de
trap op naar het orgel. De brand was namelijk tussen
het tongewelf en de kap van de kerk, aan de noordkant,
net boven het orgel begonnen. Er was echter geen red-
De kerk is al bijna verbrand maar het vuur heeft nog
niet de toren verwoest (foto collectie Karl Möller)
42
Oktober 2010
