&OHC1
Wat was eigenlijk een brievengaarder?
Ruim 32 jaar heeft Heertjes deze functie vervuld tot hij
in 1946 door de uit Weesp afkomstige B.de Vries werd
opgevolgd. Na pensionering van De Vries vervulde Nico
Jol uit Broek de taak van kantoorhouder in het oude pand
van dochter Janny Heertjes.
Kleine zelfstandige
Het beeld bestaat dat alle kantoorhouders ambtenaren
waren in dienst van het Staatsbedrijf der PTT. Niets is
minder waar. Bekend is dat Pieter Heertjes in de begin
jaren salaris ontving van de gemeente Oudkarspel en
daarnaast zijn inkomsten aanvulde met de verkoop van
kantoorbenodigdheden. De kantoorhouders waren vaak
lid van de 'Nederlandschen Bond van Kantoorhouders'.
De loketten in de dorpspostkantoren waren meestal
van vrij bescheiden omvang en moesten het vaak met
één loket doen. De grotere kantoren hadden meer loket
ten. Deze waren geheel uit hout opgetrokken met aan
de bovenzijde een mooi uitgezaagde rand. Het loket
was geheel afgeschermd met traliewerk of gaas. Hier-
aan wemelde het van de bordjes met aanwijzingen voor
het publiek, zoals: 'Schrijft uw adres op de achterzijde
van uw briefomslag' of 'Het adres uwer brieven bevatte
steeds straatnaam huisnummer'. Daarnaast hingen er
vaak aankondigingen en waarschuwingen van de over
heid betreffende volksgezondheid en dergelijke.
In ons computertijdperk zijn we er inmiddels aan gewend
dat machines berekeningen voor ons maken. Het was tot
in de jaren '70 van de vorige eeuw echter gebruikelijk dat
op kleine kantoren geen tel- en rekenmachines voorhan
den waren. Alle staten moesten met de hand worden in
gevuld en getotaliseerd.
Alle hulpkantoren verdwenen in 1970 bij de ingebruik
name van het noodkantoor aan de Kastanjelaan in Zuid-
Scharwoude. In 1983 werd aan de Voorburggracht in
Zuid-Scharwoude een gloednieuw pand neergezet, maar
dat is intussen ook al weer vervangen door een super
markt van Deen. Voor loketdiensten zijn nu alleen nog
de postagentschappen in Broek en Noord-Scharwoude
overgebleven.
Een paar jaar geleden schonk de heer Arie van
Nienes uit Badhoevedorp aan 't Regthuis een
kistje dat heeft toebehoord aan een verre oma
uit zijn voorgeslacht. Het kistje is van eenvou
dig materiaal maar dat wordt ruimschoots
vergoed door de mooie imitatie-houtschilde
ring. Op de voorkant staat de naam 'Neeltje
Schouten' met daarboven het jaartal 1795.
Neeltje Schouten leefde van 1784 tot 1830. Zij
kreeg het kistje dus toen zij 11 jaar oud was.
Neeltje kwam in Oudkarspel ter wereld als
dochter van Hendrik Schouten en een tot nog
toe onbekende moeder. Neeltje trouwde met
Cornelis Slooves (1784-1871) en kreeg een
aanzienlijk aantal kinderen waarvan er en
kele jong stierven. Ze overleed op 18 augustus
1830 in Noord-Scharwoude.
Via haar zoon Cornelis Slooves, getrouwd
met Guurtje Pranger, kwam het kistje terecht
bij hun dochter Neeltje. Klaas Opperdoes trouwde met
Neeltje Slooves. Hun dochter Guurtje Opperdoes trad
op haar beurt in het huwelijk met Cor van Nienes. En zo
belanden we uiteindelijk bij hun zoon Arie van Nienes.
Met zorg is over vijf generaties dit kistje doorgegeven. De
Het in imitatie houtkleur geschilderde kistje van Neeltje Schouten
Stichting Langedijker Verleden zal het als een kostbaar
kleinood bewaren.
(zie verder het verhaal over de familie Opperdoes in
VOTG nummer 11 van oktober 2005).
28
Oktober 2009
