Herinneringen aan Zuid-Scharwoude Een paar huizen verder dan de familie Rutgers woonden Ome Cor en tante Ma Berkhout. Ze bewoonden het huisje dat mijn overgrootouders rond 1890 hadden gekocht. Ons ouderlijk huis aan de Voor burggracht 89 (vroeger Dorpsstraat 43) is trouwens ook heel lang in de familie geweest. Mijn opa kocht het, toen ongeveer twintig jaar oude pand, in 1912. Mijn broer Arjen was de laatste Kroon die er in woonde en die is in rond 1992 vertrokken naar Oudkar spel. Een paar huizen verder weer woonde de familie Peters. Peters verkocht klompen. Ik denk niet dat dit zijn enige handel was maar ik weet wel dat we daar heen moesten als we aan nieuwe klom pen toe waren. De klompen stonden allemaal op de zol der. Ik mocht zelf de mooiste uitzoeken. Het winkeltje van Truus Tuijn was wijd en zijd bekend. Eerst stond ze samen met haar moeder in de winkel, later alleen. Ik moest voor mijn opa of een tante een enkele keer ramanasbas(t) halen, een boerenmiddeltje tegen ver stopping. Ik vraag me af of je dit spul nog ergens kunt kopen. Truus had een druk sociaal leven, ze gaf pianoles, verzorgde de zondagschool van de Hervormde kerk in Zuid-Schar woude en had een hobbyclubje: de Vrije Vogels. Die winkel bestaat nog steeds. Daar ongeveer tegenover was de bakkerij van Henk Schoorl, een man waar ik nog steeds met enige regelmaat aan terugdenk. Ik vond hem heel erg aardig, maar ik denk vooral met weemoed terug aan de heerlijke, misschien wat ouder wetse, producten die hij maakte. Je denkt dan dat je alleen maar geplaagd wordt door nos talgische gevoelens. Toen ik afgelopen jaar in de krant las dat zijn dochter Marianne, met een recept van haar vader, de lekkerste appeltaart van Langedijk kon bakken, wist ik zeker dat ik het allemaal echt wel goed onthouden heb. Voor de Koogerkerk verzorgde Truus Tuijn de zondagsschool. Hier is nog geen spoor te bekennen van de Bomenbuurt die in de jaren '60 zou ontstaan. Ik kwam vroeger vaak bij de familie Kostelijk. Ik was bevriend met Jan. Vader Wim Kostelijk had een brand- stoffenhandel, die hij later wegens rugklachten moest beëindigen. Opa Jan Kostelijk woonde met zijn vrouw naast Wim in de zelfde boerderij. Het mooiste van de boerderij was de grote hooizolder, die dienst deed als opbergplaats van afgedankte dingen, die eigenlijk nog niet weg mochten. Even verder aan de overkant was toen al de sigarenhan- del van Schoenmaker. Sigarenmagazijn Schoenmaker zit en zat nog steeds op dezelfde plek aan de Dorpsstraat. Grote reclameborden van Hunter en Noord-Braband verzekeringen sierden de gevel. In de tijd dat ik de kleuterschool bezocht, was de hoef smederij van Scholte nog in gebruik. Ik heb gezien dat er paarden beslagen werden. Als kind vond ik het een akelig gezicht, die gloeiende hoefijzers die met nagels aan de voet van het paard wer den gespijkerd. Er kwam een vieze stinkende schroeilucht vanaf. Tot mijn verbazing bleef het paard gewoon rustig staan, net of er niets aan de hand was. We komen zo langzamerhand bij de Koog, die bij mij her inneringen oproept aan de kleuterschool, de dokter en vooral de kermis. Er stond vroeger een spin op de kermis, dat is zoiets als een draaimolen, maar dan anders. Als kind ben ik eens tegen een bak van de spin aangelopen en daar heb ik nog een souveniertje aan over gehouden in de vorm van een klein litteken boven mijn oog. Pas geleden heb ik een film gezien van het Westfries Genootschap waarin ik de bewuste spin, zij het op een andere kermis, terugzag. 50 Oktober 2006

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Van Otterplaat tot Groenveldsweid - Langedijk | 2006 | | pagina 51