Herinneringen aan Zuid-Scharwoude De schoolgrens voor het openbaar onderwijs was toen de Kromme brug. Alle kinderen van de andere kant van de Kromme brug gingen naar de openbare lagere school in Noord-Scharwoude. De Katholieke kinderen gingen naar Noord-Scharwoude. Ik heb zelf het idee dat er vanuit Zuid-Scharwoude weinig kinderen naar de Christelijke school in Broek op Langedijk of de school met de Bijbel in Noord-Scharwoude gingen. We woonden op een pad over een bruggetje. Wij hadden het enige betonnen bruggetje in de buurt. In de winter kon de brug spekglad zijn. Wij waren het gewend, maar vreemden hadden hier wel moeite mee. De energievoor ziening was aan de onderkant van de brug gemaakt. In de winter gaf de gastoevoer nog wel eens problemen. Het pad waar de families Kroon, Glas en Bruin woonden. De sloot werd de Schilderssloot genoemd. Johan en Janna Rutgers woonden net tegenover de brug aan de overkant van de Dorpsstraat. Met deze buren trok ken we vroeger het meeste op. Ik mocht ook wel eens mee op klus met buurman. Ik ging ook wel eens kijken als hij met een binnenklus bezig was. Ik heb gezien hoe hij bezig was met het vergulden van het haantje of de wijzers van de toren van de Hervormde kerk in Zuid-Scharwoude. Prachtig vond ik het. In de werkplaats stond nog de verf- machine van zijn voorganger. In het Buitenmuseum van het Zuiderzeemuseum museum in Enkhuizen staat pre cies zo'n verfmachine. Ter hoogte van Wasserij Jansen zag de Dorpsstraat er zo uit. Links achter de auto's het reeds genoemde winkeltje van Henskes. In het vijfde huis van rechts woonde de familie Rutgers. Het huis rechtsvoor verdween, samen met de wasserij voor nieuwbouw. De bestelbus voor het tweede huis was van Jan Hessing. Voornamelijk om die reden zijn mijn ouders in het begin van de jaren zestig helemaal op elektrisch overgescha keld. Op het pad, dat geen naam had, woonden ook Jas per en Grietje Glas en Arie en Nel Bruin met hun gezin. Vlak voor de brug was het kruide nierswinkeltje van Saartje van der Hoek. Saartjebuur had het halve winkeltje in gebruik en haar man Jaap de andere helft. Jaap verkocht fietsen. Naast het winkeltje had hij een houten boetje waarin hij fietsen repareerde. Ik vond het altijd prach tig bij hem te kijken. Na het overlij den van Jaap en Saartje vestigden Gerrit en Joop Henskes een drogis terijtje in het pand. Ze kwamen uit Amsterdam maar hadden voor een deel hun wortels in Langedijk. Hun opa, dominee Vrijer, was Doopsge zind predikant geweest in Broek op Langedijk. Dominee Vrijer was ook de grootvader van de bekende ver zetsheldin Hannie Schaft. Op het eiland naast ons woonde Teun van Loenen met zijn gezin. In mijn kinderjaren dreef Teun het door zijn vader Bart opgezette zaadteeltbedrijf. Later is hij overge stapt op het houden van kippen. De winkeliers kwa men in die tijd nog aan huis. Piet de Groot, de melkboer, kwam om zes uur al aan de deur. Bak ker Schoorl ventte met brood en slager Bark kwam met het vlees. In die tijd was het gebruikelijk dat protestanten protes tantse leveranciers hadden. Mijn moe der was wel niet zo heel erg principieel, maar het werkte toen wel zo. Het winkeltje van Van der Hoek en later de gebroeders Henskes stond tussen de Dorpsstraat en de Voorburggracht. In gewijzigde vorm staat het daar nog steeds. Oktober 2006 49

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Van Otterplaat tot Groenveldsweid - Langedijk | 2006 | | pagina 50