Herinneringen aan Zuid-Scharwoude
De schoolgrens voor het openbaar onderwijs was toen de
Kromme brug. Alle kinderen van de andere kant van de
Kromme brug gingen naar de openbare lagere school in
Noord-Scharwoude. De Katholieke kinderen gingen naar
Noord-Scharwoude. Ik heb zelf het idee dat er vanuit
Zuid-Scharwoude weinig kinderen naar de Christelijke
school in Broek op Langedijk of de school met de Bijbel
in Noord-Scharwoude gingen.
We woonden op een pad over een bruggetje. Wij hadden
het enige betonnen bruggetje in de buurt. In de winter
kon de brug spekglad zijn. Wij waren het gewend, maar
vreemden hadden hier wel moeite mee. De energievoor
ziening was aan de onderkant van de brug gemaakt. In
de winter gaf de gastoevoer nog wel eens problemen.
Het pad waar de families Kroon, Glas en Bruin woonden.
De sloot werd de Schilderssloot genoemd.
Johan en Janna Rutgers woonden net tegenover de brug
aan de overkant van de Dorpsstraat. Met deze buren trok
ken we vroeger het meeste op. Ik mocht ook wel eens mee
op klus met buurman. Ik ging ook wel eens kijken als hij
met een binnenklus bezig was. Ik heb gezien hoe hij bezig
was met het vergulden van het haantje of de wijzers van
de toren van de Hervormde kerk in Zuid-Scharwoude.
Prachtig vond ik het. In de werkplaats stond nog de verf-
machine van zijn voorganger. In het Buitenmuseum van
het Zuiderzeemuseum museum in Enkhuizen staat pre
cies zo'n verfmachine.
Ter hoogte van Wasserij Jansen zag de Dorpsstraat er zo uit.
Links achter de auto's het reeds genoemde winkeltje van
Henskes. In het vijfde huis van rechts woonde de
familie Rutgers. Het huis rechtsvoor verdween,
samen met de wasserij voor nieuwbouw. De bestelbus voor het
tweede huis was van Jan Hessing.
Voornamelijk om die reden zijn mijn ouders in het begin
van de jaren zestig helemaal op elektrisch overgescha
keld. Op het pad, dat geen naam had, woonden ook Jas
per en Grietje Glas en Arie en Nel Bruin met hun gezin.
Vlak voor de brug was het kruide
nierswinkeltje van Saartje van der
Hoek. Saartjebuur had het halve
winkeltje in gebruik en haar man
Jaap de andere helft. Jaap verkocht
fietsen. Naast het winkeltje had hij
een houten boetje waarin hij fietsen
repareerde. Ik vond het altijd prach
tig bij hem te kijken. Na het overlij
den van Jaap en Saartje vestigden
Gerrit en Joop Henskes een drogis
terijtje in het pand. Ze kwamen uit
Amsterdam maar hadden voor een
deel hun wortels in Langedijk. Hun
opa, dominee Vrijer, was Doopsge
zind predikant geweest in Broek op
Langedijk. Dominee Vrijer was ook
de grootvader van de bekende ver
zetsheldin Hannie Schaft.
Op het eiland naast ons woonde Teun van Loenen met
zijn gezin. In mijn kinderjaren dreef Teun het door zijn
vader Bart opgezette zaadteeltbedrijf. Later is hij overge
stapt op het houden van kippen.
De winkeliers kwa
men in die tijd nog
aan huis. Piet de
Groot, de melkboer,
kwam om zes uur
al aan de deur. Bak
ker Schoorl ventte
met brood en slager
Bark kwam met het
vlees. In die tijd was
het gebruikelijk dat
protestanten protes
tantse leveranciers
hadden. Mijn moe
der was wel niet zo
heel erg principieel,
maar het werkte toen
wel zo.
Het winkeltje van Van der Hoek en later de gebroeders
Henskes stond tussen de Dorpsstraat en de Voorburggracht.
In gewijzigde vorm staat het daar nog steeds.
Oktober 2006
49