De herbouwde Ned. Herv. kerk aan de Kerklaan. Wat ging er verder allemaal verloren? De klok was zeer oud en stamde uit 1550. Ze werd gegoten door Antoni de Borch en had een mid dellijn van 115 cm. Ze moest als gevolg van de brand worden omgegoten, maar werd in de bezettingstijd door de Duitsers geroofd en is nooit meer teruggevonden. Bij de herbouw werd een nieuwe klok geplaatst met het zeer toepasselijke randschrift: Door roof en bruut geweld ging de oude klok verloren. Ik doe zo het God behaagt slechts vredesklanken horen. Een randschrift, bedacht door de Langedijker dichter Jan van Alfen (Roel Menkveld). De eiken preekstoel uit 1656, het eiken doophek en de doopboog van koper gingen ook verloren. Wat ook verloren ging, was de zeer fraaie eiken preekstoel met reliëf panelen stammend uit 1656. Ook van het eiken doophek met de koperen doopboog bleef niets over. De in de kerk geplaatste banken uit 1603 en de bijbels, die uit ongeveer deze tijd kwamen, gingen ook verloren. Het enige positieve dat er te melden is, is het volgende. De benodigdheden voor het Heilig Avondmaal en het doop bekken werden bewaard bij de koster thuis. Een prachtig kerkscheepje, dat jarenlang in de kerk heeft gehangen, is indertijd verkocht uit geldnood. Het scheepje heeft haar bestemming gevonden in het Maritiem Museum Prins Hendrik in Rotterdam. Jammer voor Langedijk, maar door deze verkoop is het er nog steeds. Het kerkscheepje dat de brand overleefde. Verbrand, herbouwd, verkocht In 1934 verbrandde de kerk, zoals in het begin van dit verhaal al werd beschreven. Op de oude plek verrees een voor die tijd moderne kerk. Deze werd in 1936 ingewijd. Inmiddels doet dit gebouw ook al geen dienst meer als kerk maar is door afnemend kerkbezoek en samenvoe ging verkocht aan een particulier. 28 Oktober 2006 Noord Scharwoude, N. H.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Van Otterplaat tot Groenveldsweid - Langedijk | 2006 | | pagina 29