Meester Dullemond van de ULO in Noord-Scharwoude
Dijkema, Janssonius
en Dullemond in 1936,
naast de 'oude' ULO
aan de Dorpsstraat. (foto
coll.C.Dullemond)
Het hoofd van de ULO-school was de heer Janssonius.
Ik herinner me namen als Dijkema, Stoekenbroek en Van
Graafeiland als collega-onderwijzers uit die tijd. Juffrouw
Frielink uit de Oosterstraat gaf handwerkles. Janssonius
woonde in een naar onze begrippen statige ambtswoning.
Het was of je bij de minister op bezoek kwam als je een
boodschap moest afgeven, want je moest eerst die grote
stoep op om bij de imposante voordeur te komen en dan
moest je de knop van de bel zien te bereiken. Een ruk
daaraan deed de bel eindeloos voortklingelen. De in het
Het schoolhuis, nu het parkeerterrein rechts van Concordia (foto
coll.C.Dullemond)
Ik heb het huis qua architectuur altijd bijzonder gevon
den. Volgens een inscriptie in de voorgevel werd de eerste
steen in 1870 door het achtjarig zoontje van burgemeester
Kroon gelegd. Een heel oud huis dus dat bovendien ern
stig verzakte omdat het oorspronkelijk op een soort terp
gebouwd was. Deze werd afgegraven voor de bouw van
hotel Concordia, maar hierdoor werd de ondergrond te
instabiel. Door de verzakking kwamen brede scheuren
in de beide schoorstenen in het midden van het huis. Die
werden gewoon dichtgepleisterd, wat natuurlijk geen ge
zicht was. De vloer van de lange gang die van voor naar
achter liep helde enigszins door de verzakking waardoor
knikkers en stuiters vanzelf begonnen te rollen.
Ook de deurkozijnen gingen scheefhangen waardoor de
deuren er niet meer inpasten. Daar wist vader een oplos
sing voor: hij zaagde een driehoekig stuk hout onder aan
de deur weg en timmerde die aan de bovenkant er weer
op. Na enige tijd werd deze exercitie herhaald zodat er
meerdere driehoekige houtdelen aan de bovenkant van de
deur te zien waren. Op zolder kon je door een spleet in de
muur naar buiten kijken. We hebben er 15 jaar gewoond
en er veel avonturen beleefd. Dit was mijn jeugdhuis. Hier
kwam (in 1943) ook mijn jongste broer Wim ter wereld.
In 1937 verhuisde het gezin
naar een woning vooraan in de
Oosterstraat (Oosterstraat 3, la
ter vernummerd tot 5), waar de
commies Koorn gewoond had.
De huur moest telkens contant
worden overgedragen aan huis
baas Harreveld. Inmiddels nam
de familie Kasten intrek in het
door ons verlaten pand.
Naar Langedijk
In Noord-Scharwoude werd vader onderwijzer aan de
openbare ULO-school. Dat was een promotie die moge
lijk gemaakt werd doordat hij voldoende lagere aktes be
zat. Het verwerven van zo'n akte was niet makkelijk; het
vereiste een stugge avondstudie waar je voldoende "zit
vlees" voor moest hebben. Die lagere aktes waren vakge
richt: Frans, Duits, Engels, wiskunde enz. Er bestond ook
een lagere akte schoonschrijven
waar je zelfs inspecteur mee
kon worden! Ofschoon vader
die akte niet bezat had hij een
prachtig, zwierig handschrift.
zwart geklede echtgenote van het schoolhoofd deed open
en verwelkomde je vriendelijk. We waren ons er niet van
bewust dat wij zelf ooit in dat huis zouden gaan wonen.
In 1940 ging de heer Janssonius op 60-jarige leeftijd met
pensioen; in onze ogen was hij toen een heel oude man.
Vader volgde hem als hoofd op. Dat betekende dat we
naar dat statige schoolhuis tegenover het gemeentehuis
van Noord-Scharwoude moesten verhuizen.
36
Oktober 2005
