8 ,/T MD TIN*AVONTUUR"
8
Broodjes mei Kaas, Vleescli en Ham.
G. NAP.
Herinneringen aan de familie Nap
Dan gingen ze samen met de koets er opuit en kwamen
soms laat weer terug. Ook het café was een goedlopende
zaak en goed bekend in de hele omtrek. De bouwers, bij
voorbeeld uit Koedijk, die hun waren naar de veiling in
Noord-Scharwoude hadden gebracht, wilden voordat ze
weer naar huis gingen graag nog even opsteken in "Het
Rad van Avontuur".
Uitstekende 2felegfenheidL tot
DINERS gedurende 't Zan
gersfeest. Bij vooruitbestel
ling tot en met uit er lijk S7
JULI.
Verders verkrijgbaar
Billijke Prijzen. Nette Bediening.
Aanbevelend,
UEd. Dr.
Cor Nap
en Nantje
Bregman.
In die tijd kwamen er allerlei reizigers ook wel overnach
ten. Dat waren over het algemeen meer handelsreizigers,
de zogenaamde kassiesventers, die vooruit moesten beta
len voor logies en ontbijt.
Boven de voordeur buiten hing een groot bord, wat mijn
ome Dirk Nap had geschilderd. Dat was een groot rad, zo
één als er wel in een witte muizenkooi zit, waar dan man
netjes omhoog opliepen en aan de andere kant eraf vielen.
Zo werd het Rad van Avontuur voorgesteld.
Mijn grootmoeder, wij zeiden natuurlijk altijd opoe Nap,
runde met haar dochter Nelie hoofdzakelijk het café. En
als de jongens thuiskwamen uit hun werk of uit school,
dan moesten ze sigarenkistjes van cederhout in elkaar zet
ten met hele kleine spijkertjes en scharniertjes.
Later zijn mijn grootouders gaan rentenieren en verhuis
den ze naar de Spoorstraat, wat vroeger 't Weggie heette.
Ze kwamen te wonen aan de Oudkarspeler kant, naast
kapper Cor Langedijk die in een dubbel pand woonde.
Het scheen vroeger een gezellig café te zijn waar je voor
één vierduit tweeëneenhalve cent red.) een orgeltje kon la
ten spelen en één van die liedjes was 'Dichter und Bauer'.
Dat orgel is in de oorlog gesloopt om de loden pijpen -
want lood was toen prijzig - door de toenmalige huurder
van het café, Piet de Ruiter. Deze man was afkomstig uit
Amsterdam en was eigenlijk slager. Hij had altijd dorst en
zodoende altijd geldgebrek. Vroeger werd in het café in
het groot ingekocht, dus bijvoorbeeld een vat wijn en een
vat jenever, wat dan in een kruik werd overgetapt en dan
geserveerd.
Cornelis Nap en Nantje Bregman bij hun prieeltje achter in de
tuin aan de Spoorstraat.
Aan de andere kant was de winkel van mijn vader, Klaas
Nap, met daar weer achter de smederij. Dit pand werd
gehuurd van de weduwe De Leeuw. Toen mijn ouders
verhuisden naar de Dorpsstraat is Jan Posthumus er smid
geworden.
28
Oktober 2005
