Soms betrof het zieke dieren die na slachting werden af
gekeurd als zijnde ongeschikt voor consumptie.
Daar was de keurmeester gelukkig zeer streng in. In twij
felgevallen werd een stukje van het vlees gezonden naar
Alkmaar, waar het nauwkeurig werd onderzocht en op
kweek gezet. Als dan bericht van afkeuring kwam, moest
het beest worden begraven.
Dit gebeurde op het zogenaamde Vrouwenlandje. Dit was
een akkerpunt die uitstak in het Barnewiel die werd ge
bruikt als vuilstortplaats. Daar moest dan een gat worden
gegraven van een behoorlijke diepte waarin het dier dan
werd begraven. Dit gebeurde altijd onder toezicht van de
politie, in dit geval de gemeenteveldwachter Boon.
Heden verkrijgbaar in de noodslachtplaats te Oudkarspel: pri
ma koevlees voor een kwartje per pond. Zegt het voort, zegt het
voort," riep Piet van Brandje.
Soms werd alleen het dorp Oudkarspel omgeroepen, maar
in geval van een koe, waar
heel wat ponden vlees aan
zaten, werden twee dor
pen omgeroepen. Na een
aantal slagen op de grote
koperen bekken, werd dan
bekend gemaakt dat er in
de noodslachtplaats prima
koevlees te verkrijgen was
tegen de prijs van 25 cent
voor de koelappen, 40 cent
voor de biefstuk per pond.
Zegt het voort, zegt het
voort!" Meestal gelukte
het wel om een koe in een
paar dagen te verkopen.
De huismoeders kwamen
in groten getale opdraven
voor het goedkope vlees.
De mannen kregen een ex
tra lapje en waren goed te
spreken. Dit in tegenstel
ling tot de beroepsslagers
die in zo'n week niet veel
verkochten.
Het beest werd eerst in hanteerbare stukken gehakt en
weer in een schuit geladen. Dan werd gevaren door de
Achterburggracht naar de sluis in Oudkarspel. Daar
doorheen en dan een stukje Voorburggracht, tot aan het
Barnewiel. Over het vlees werd dan een fles carbol ge
sprenkeld om te voorkomen dat het zou worden opgegra
ven en alsnog worden opgegeten.
Gelukkig is aan deze toestand een einde gekomen in het
jaar 1939, aangezien het toch wel een zeer onhygiënische
toestand was.
Na 1939 werden de dieren vervoerd naar Schagen waar
ze in de zogenaamde verwerkingsinrichting werden ge
slacht en verwerkt. Het afgekeurde vlees werd vernietigd
in de destructor.
Zieke dieren
Dat was dan hoe het ver- Het Barnewiel met bij het x het Vrouwenlandje. Een vuilstortplaats waar ook het afgekeurde vlees
liep bij een gezond dier werd begraven. Het Vrouwenlandje is nu een parkje ten noorden van de Kasteelstraat.
Oktober 2005
21
