Theater TIVOLI: mijn 'CINEMA PARADISO'.
Vrijdag 20 oktober kom ik terug met Richard. Gewapend
met sloopapparatuur, lampen, handschoenen en een gro
tere auto om alles in te vervoeren. We laden onder andere
de kist met projectiespoelen in en een houten krat met zo
te zien vergane film. De projectieluiken met 'Zeiss-Ikon'
halen we van de muur af. We kijken naar de projectoren.
Waar zijn de lenzen? De projectoren zijn in zeer slechte
staat; zo te zien hebben vogels er diverse keren hun nest in
gebouwd. Alles is verroest en loodzwaar. We nemen voor
alsnog van de projectoren alleen de maskers mee (daar
mee stel je de verschillende filmkaders in). Aan het eind
van de dag zijn de mensen van Heeremans weg en nemen
we tegen zijn instructies in een kijkje in het theater. We
lopen in het gangetje naar het balkon en zien een mooie
plafonnière, die als we hem er af halen gevuld blijkt met
een decimeter water. We halen beneden het jaren dertig
rookglas lampje met 'Nooduitgang' er af. Boven aan het
balkon hangt een kleiner lampje met 'Uit'. Richard ver
wijdert het lampje van de met spaanplaat betimmerde
muur en als hij het laatste draadje los heeft komt de hele
van vocht verzadigde muur op ons af! We moeten de
boel stutten om weer naar beneden te kunnen komen
en nu moet ik Heeremans wel bekennen dat we in de
bioscoop zijn geweest.
Filmmuseumcollega Richard Bijster
bekijkt de verroeste projector. Foto auteur
De kaartjesautomaat. Foto auteur.
Oktober 2004
De volgende dag bezoek ik met Filmmuseumcollega Ri
chard Bijster Tivoli, waar de mensen van Heeremans druk
aan het opknappen zijn. Voor het eerst in 21 jaar (heel toe
passelijk was de laatste film die ik op 23 juni 1979 in Tivoli
zag Martin Scorcese's registratie van het afscheidsconcert
van The Band, getiteld THE LAST WALTZ) ben ik in de
bioscoop, en helemaal voor het eerst neem ik een kijkje in
de projectiecabine. Het is er stoffig, vol spinnenwebben
en erg, erg vochtig. Na alles een beetje bekeken te hebben
doe ik een bod op de spullen. Na wat loven en bieden
worden Paul Heeremans en ik het eens. Ik mag alles wat
met film te maken heeft uit het theater halen. Hij raadt
me wel aan alleen de opgang naar de projectiecabine te
gebruiken (later krijg ik daar een sleutel van) en alleen in
het theater zelf te komen als er mensen van hem bij zijn.
Het is er gevaarlijk, zegt hij.
Op zaterdag 14 oktober ben ik met mijn zwager Mar
tin en mijn zoontje Felix in Tivoli om wat spullen mee
te nemen. De verroeste filmblikken en de reclamedia;s
nemen we mee, en ook de kaartjesautomaat, enkele rol
len onverkochte kaartjes en de collectebussen voor het
Bio-vakantieoord.
22
