9PENBAAR
SCHOOL-KERK-
KRUIS-oebouw
BESLUITVORMING
Theater TIVOLI: mijn 'CINEMA PARADISO'.
Het glas-in-lood, februari 1999. Foto auteur.
Politieke strijd van Sintenie via de vitrines met gebruikmaking
van het bordje waar vroeger de toegangsprijzen op vermeld
stonden. Foto auteur.
tot
DOOR DEZE IDIOTE
Vooral het feit dat er steeds meer letters verdwenen van jeugd) is weggehaald. Bij een van de nooduitgangen vind
het glas-in-lood T.I.V.O.L.I. achter de projectiecabine deed ik een blauwgroene zitting van een van de stoeltjes van
me veel verdriet. de stalles. Ook hier ligt zwart-witfilm, bekrast en met veel
aangekleefd zand. Ik neem
het allemaal mee. Later die
week blijkt de film allemaal
van hetzelfde korte Bio-va-
kantieoordfilmpje te zijn. Aan
het eind van de middag bel ik
met de familie Sintenie. Het
blijkt dat Theo Sintenie het
pand verkocht heeft aan een
projectontwikkelaar. Ik krijg
het telefoonnummer van Paul
Heeremans; als ik iets wil
moet ik hem maar bellen.
Op maandag 2 oktober bel
ik met Heeremans. Op mijn
vraag of ik een bod mag doen
op alles wat in de voormalige
bioscoop nog aan Tivoli doet
herinneren zegt hij dat alles
bespreekbaar is.
Op 30 september 2000 gaf de Helders/Amsterdamse pop
groep Van Dik Hout een concert in jongerencentrum De
Koog. Ik was daar lang niet geweest en ging met Fred Be-
ijert, een bevriend historicus die avond naar het gewel
dige concert van de band. Voordat het begint is er nog wat
tijd over en besluit ik Fred te laten zien wat er nog over is
van mijn al jarenlang leegstaande en ernstig in staat van
verval verkerende Cinema Paradiso. In het halfduister
van de 30ste september blijkt dat er ineens iets veranderd is
rond het gebouw: het plantsoentje aan de zijkant van het
aangebouwde café/bovenwoning waar in de circa vijftien
jaar leegstand forse bomen zijn gegroeid is geruimd en er
zijn siertegels geplaatst.
De volgende middag kom ik terug. Bij daglicht is er veel
meer te zien. Er staat een ABC-bak schuin voor de bios
coop waar veel houtwerk in ligt maar ook iets wat lijkt op
het filmdoek en het zwarte kader er omheen. Bij nadere
beschouwing blijkt er zelfs een rolletje zwart-witfilm uit
de bak naar beneden te hangen. Het regent, het lijkt alsof
de hemel mee treurt. Ik probeer het rolletje film uit de bak
te halen maar dat lukt niet want er liggen te veel zware
dingen op. Er ligt waarschijnlijk niet veel film in, maar
toch. Voor het eerst kan nu om de bioscoop heen gelopen
worden omdat het schuttinkje tussen de pizzeria en de bi
oscoop (eens stond hier de houten friettent van Klaas de
Graaf, één van de eerste hangplekken van de Langedijker
VOOR GEBRUIK
STAAF TIVOLI thans
VIER JAAR LEEG
Oktober 2004
21
