Het
Wm.
sas J
Hen c
llameslrioir
:e
;oTUL<d
door Paul den Hartigh
it
Inleiding
Een oud dames
horloge lijkt nu niet
direct een onder
werp om een stuk
je over te schrijven.
Toch bouwt ook
een voorwerp als
dit een historie op
als je de opeenvol
gende eigenares
sen onder de loep
neemt. Hier volgt
het verhaal van het
horloge van Aaltje
Vroegop. Zij was
de overgrootmoe
der van de schrij
ver van dit ver
haal.
Wagenaar. Nadat zij samen zeven kinderen hadden gekre
gen, overleed Aaltje op 3 november 1882 op de jeugdige
leeftijd van 38 jaar.
Haar jongste dochter was net drie maanden en haar twee
lingdochters Maartje en Neeltje waren negen jaar oud!
Neeltje Wagenaar trouwde later met Pieter Slot Azn, de
latere burgemeester van Broek op Langedijk, en was daar
door mijn grootmoeder.
Het dameshorloge
De moeder van Neeltje Wagenaar, de al genoemde Aal
tje Vroegop, was in het bezit van een prachtig gegraveerd
gouden dameshorloge. Op de achterkant stond een wa
penschildje met daarop de letters AV gegraveerd. Dit hor
loge erfde Antje, de jongere zuster van Aaltje Vroegop, en
getrouwd met Dirk Hoogvorst. Deze Antje overleed in
1926 kinderloos.
Anne Vroegop was een nicht van mijn grootmoeder. Zij
was vernoemd naar Antje Vroegop en erfde daardoor het
horloge.
Aaltje Vroegop (1844-1882)
Aaltje Vroegop
Aaltje Vroegop werd geboren op 27 maart 1844 te Broek
op Langedijk. Aaltje was een dochter van Abram Vroegop
en Neeltje Pranger. Zij trouwde met Jacob Jan Corn.zn
- t 1
De tweeling Maartje en Neeltje Wagenaar
in rouwkleding na het overlijden van hun moeder.
De voorzijde en achterzijde
van het gouden dameshorloge.
Anne Vroegop betrok op oudere leeftijd, na het overlijden
van haar man, een mooie kamer in Huize 'Westerlicht'
te Alkmaar en had deze ingericht met prachtige antieke
spullen. Mijn moeder, Aaltje Slot, gehuwd met Jan Pau-
lus den Hartigh, ging zo af en toe bij Anne in Westerlicht
op bezoek. Maar in de naoorlogse jaren wat vaker en dan
bracht zij distributiebonnen voor haar mee. Dit had onder
meer te maken met de schaarste van die tijd. Alles was op
de bon, zoals men zei. Wij hadden thuis een flink gezin en
kregen daardoor veel bonnen toegewezen door het dis
tributiekantoor van de gemeente. Als je alleen was, zoals
Anne, dan kreeg je minder bonnen. Helaas kinderloos,
maar wel rijk aan bezit, maar geen bonnen voor wat lek
kers te kopen. De extra bonnen van moeder Aaltje werden
door Anne zeer gewaardeerd.
Oktober 2004
11
