f, f'
I
De drie Sarah's.
Wilma
Ellen
Dokter Wilmink, die mam al die tijd had begeleid, was net
dat Pinksterweekend met vakantie. Volgens hem zou de
baby nog wel een paar weken op zich laten wachten.
Hij was niet alleen onze huisarts, maar ook onze overbuur
man en huisvriend. Dus u kunt zich best wel voorstellen
dat het hem achteraf speet dat hij niet bij de geboorte aan
wezig was geweest. Dokter de Wit, als waarnemend arts,
heeft ons gezond op de wereld geholpen.
In het tussenliggende jaar, 1954, werd zoals jullie al schre
ven, de "sensatie van Langedijk" geboren. Trien en Niek
kregen er in minder dan één uur 3 dochters bij. In de nacht
van 5 op 6 juni (1e Pinksterdag) om 00.55 uur werd Ca-
tharina Maria (Ineke) geboren. Yvonne Maria (Yvonne)
één kwartier later om 01.10 uur en Johanna Maria (José)
binnen de volgende drie kwartier, om precies te zijn 01.50
uur.
Maar wat is er nu aan de hand?
Wel de "sensatie van Langedijk" is dit jaar 50 jaar gewor
den. En dat mag gerust even vermeld. Ten eerste is het
al uniek dat wij een drieling zijn (voor die tijd), alle drie
gezond en nu nog 50 ook.
Vandaar dat wij de heer Cees Rutsen hebben benaderd en
hem gevraagd hebben of het leuk zou zijn een stukje voor
de "Van Otterplaat tot Groenveldsweid" te schrijven. Hij
reageerde heel enthousiast
Hij wist het zich nog wel te herinneren dat Niek de och
tend na de geboorte (Cees en kornuiten hadden een
brandweerclub-vergadering), helemaal door het dolle
heen, vertelde dat hij die nacht drie dochters in één keer
rijker was geworden.
Hier had helemaal niemand op gerekend. Volgens de
huisarts, dokter Wilmink, kon het hoogstens een tweeling
worden, maar drie? Nee!
Tegenwoordig kan er een echoscopie gemaakt worden,
maar dat bestond in de jaren vijftig nog niet.
s
Voor Wilma was het in eerste instantie niet echt leuk. Er
waren geen drie wiegjes, dus moest zij haar ledikantje af
staan. De drie baby'tjes lagen in de breedte op 'n rijtje in
het kinderledikantje. Later vond ze het toch wel erg leuk,
drie van die kleine kindjes om mee te spelen. Met moeite
hebben ze haar ervan kunnen weerhouden om in het bed
je bij de zusjes te kruipen.
Cees wist zich ook nog te herinneren, dat nadat Niek de
ergste schrik te boven was en zoals een goed kastelein
betaamd, hij op 'n rondje en beschuit met muisjes trak
teerde.
Niek was zo trots op zijn drieling dat hij tegen zijn broer
(die een tweeling had) zei: "Je mag het met twee goed ge
daan hebben, maar ik heb er toevallig drie!".
Nog steeds wordt ons de vraag gesteld of het niet vreselijk
druk was voor mam en pap. Dat was het ook wel, met al
een dochter en een druk cafébedrijf, maar met een drieling
krijg je toch van de omstanders heel veel hulp. Zelfs van
uit een naburig dorp kwam er hulp toegesneld in de vorm
van een min. Mam had niet voldoende voeding voor 3,
dus kwam er dagelijks 1 liter moedermelk met de NACO
(nu ConneXXion).
Tot ongeveer ons 12e jaar zijn we gelijk gekleed gegaan.
Dit tot grote ergernis van José. Haar smaak verschilde
toch duidelijk met die van Ineke en Yvon. Dat uitte zich
niet alleen in haar kledingkeuze, maar ook qua slaapka
merinrichting (we sliepen met z'n drieën op één kamer)
had ze extreme ideeën. Bv. een zwart plafond en oranje
vloerbedekking. Met de meerderheid van stemmen is het
zwarte plafond er niet gekomen.
Oktober 2004
9
