De Langedijker jeugdvereniging "De Spoorzoekers" in de eerste jaren na de oorlog Terug van excursie in december 1946; v.l.n.r.: Rita Kriek, Jan Keizer, Klaas Klinkert, Tini Deutekom en Annie Smit De idealen van de padvinderij speelden een grote rol. Kamperen en natuurstudie stonden hoog in het vaandel. Ook werden enkele rituelen overgenomen. Op bijeenkom sten moesten verkennersstokken meegenomen worden en waren er vlaggenceremonieën. Er werd natuurlijk veel gezongen. Gewone schoolliedjes, maar ook trekkersliedjes en liedjes voor bij het kampvuur. Op clubavonden werd zang soms door viool of accordeon begeleid. Gitaar en accordeon (enkele meisjes waren lid van "Con Animato") werden op kampeerfestijnen ter opvrolijking van het "pie pers jassen" of ter begeleiding van het volksdansen (het "hupsen") meegenomen. Insignes werden niet uitgereikt; in plaats hiervan kwamen kaarten waarop je aantekenin gen kon halen. Even leek het erop of de hele club was een afdeling van de padvinderij geworden, maar de padvin dersuniformpjes vond men te militaristisch en ook de ver doorgevoerde scheiding der seksen vond men niet reëel. De Spoorzoekers gingen hun eigen weg, maar het ontbre ken van een ondersteunende landelijke organisatie bleek wel een handicap. Toch heeft de vereniging het nog betrek kelijk lang vol gehouden en generaties van oud-leden den ken met veel plezier en ook weemoed terug aan de tijd van hun lidmaatschap. Het zoeken naar een ondersteunende landelijke organisa tie begon al vroeg. Om het accent sterker op natuurstudie Het clubblad In een van de eerste "Spoorzoekers" lees ik hoe de Kieviten en Koekoeken de beschikking kregen over het clubhuis van de ijsclub Volharding op een eiland bij 't Waardje. Het clubgebouw werd gedurende de zomer voor de nog jonge vereniging belangeloos door de heer Kuilman ter beschikking gesteld. Later kon het hele eiland gehuurd worden. Dat was prachtig oefenterrein om te leren kamperen! Enthousiaste verslagen van de bele venissen op het eiland verschenen later in het clubblad. Er werd eten gekookt, stokbrood gebakken, geroeid, gekanood en er werd geoefend in reddend zwemmen, touwknopen, sei nen en spoorzoeken. Natuurlijk was er ook een kampvuur. Een muggenplaag behoorde tot de minder aangename ervaringen. Nu zijn het logboek van de Kieviten en het cluborgaan "De Spoorzoeker" praktisch de enig overge bleven bronnen van informatie over de activiteiten van de vereniging. We vinden in het clubblad een scala aan rubrieken. Af en toe was er een "peptalk" om nieuw leven in een langzaam wegsukkelende vereniging te blazen. Regelmatig verscheen een stukje over natuurhistorie waar in gewezen werd op de dingen die je op die tijd van het jaar in de natuur kon waarnemen, soms vergezeld van een wijze les. Zoals het stukje 'LENTE' uit de aflevering van 6 april 1946 van de hand van "Grijze Uil" Johan Mandemaker dat begint met: "Het is nu volop lente. Hebben jullie Zondag al die schol eksters of bonte pieten of ook, zoals ze hier genoemd wor den, "luwen" gezien? Tepiet, tepiet, tepiet, tepiet, heel vlug en eindigend in een roller is hun voorjaarsroep." En hij eindigt met: "Oren open en kijk uit je ogen!" In de rubriek Patrouillenieuws werd mededeling gedaan over tijd en plaats van de patrouilleavonden en wat er zoal meegenomen moest worden, bijvoorbeeld een verkenners- stok of een stuk touw om knopen in te leggen. De jeugdvereniging "De Spoorzoekers" bestond aanvan kelijk alleen uit jongens, maar al gauw kwamen er meis jespatrouilles bij na een oproep in het blad "De Spoorzoeker" dat geheel door leden verzorgd werd. Meisjes van de "Vrije Vogels" onder leiding van mw. Kriek en mej. Vader sloten zich aan bij de vereniging. te leggen werd contact gezocht met de NJN (Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie), een vereniging die nog steeds bestaat en in betrekkelijke welstand verkeert. Enkele activisten werden uitgenodigd op een propaganda- bijeenkomst en in het voorjaar van 1947 werd besloten om een afdeling Langedijk op te richten. De oorspronkelijke jeugdvereniging bleef daarnaast bestaan en heeft het uiteindelijk lan ger volgehouden dan de Langedijker NJN-afdeling. Die werd na een aantal jaren weer offi cieel opgeheven. Tot die tijd diende "De Spoorzoeker" als officieel orgaan van de oorspronkelijke club en als plaatselijk mededelingenblad van de NJN. 36 Oktober 2002

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Van Otterplaat tot Groenveldsweid - Langedijk | 2002 | | pagina 38