Die mooie molen
Jammer genoeg werd deze prachti
ge molen in 1916 gesloopt. Als we
daar nu over zouden moeten
beslissen dan zou het zeker anders
zijn gegaan.
Toch moeten we echter niet te vlug
oordelen, want om zo'n molen te
onderhouden is geld nodig. De
dorpskassen waren vaak leeg en
over enkele guldens kon uren lang
worden gepraat. Met de kas van
het polderbestuur zal het niet veel
anders zijn geweest. Geen wonder
dat men dacht, weg met dat ouwe
ding. Maar jammer blijft het.
De moderne tijd
Men ging modern doen. Er werd
voor de bemaling een zogenaamde
zuiggasmotor aangeschaft. Deze
was ook geen lang leven beschoren,
want in het jaar 1922 werd een De veel gefotografeerde Amerikaanse windmolen in later jaren,
Amerikaanse- of Herculeswind
molen geplaatst. Om te zien een bijzondere molen, wat
wel bleek uit de belangstelling van de automobilisten.
Blijkbaar heeft deze molen goed voldaan want deze heeft
het volgehouden tot het einde van het bestaan van de
polder. Sinds de tijd van inpoldering kreeg het gebied de
naam van Noordscharwouderpolder. Het was toch wel
een bijzonder gebiedje wat zeer rijk was aan viswater.
Ook na de droogmaking van de Heerhugowaard in het
jaar 1629 bleef het kleine poldertje zijn eigen bemaling
verzorgen en hield het zijn eigen waterpeil. Dit duurde
totdat het gehele gebied werd ver
kaveld en de bemaling door
Heerhugowaard werd overgeno
men. Het bleef echter altijd nog
Noordscharwouder en later Lang-
edijker gebied, wat duurde tot de
laatste grenswijzigingen van enkele
jaren geleden. Het is dus thans
Heerhugowaards gebied gewor
den. Wat ons nu nog rest is dat wat
het Altongebied wordt genoemd en
dat we 's avonds in het roodgele
licht zitten wat dit gebied uitstraalt.
Wat we niet moeten vergeten is het
kleine natuurgebiedje, met in het
midden een meertje. Als dit met
rust wordt gelaten blijft het een
prachtig vogelgebied, met wat
bomen en riet langs de kanten. Ook
dit is te zien in de voormalige
Noordscharwouderpolder.
Een mooi natuurgebiedje ligt nog in de voormalige polder.
Oktober 2002
29
