U en A
me mussie is nag goed genog!" Toch strelen
haar rode werkhanden terloops langs de
Parijse hoed van rose vogelveertjes.
Mompelend verdwijnt ze met haar garen en
brat stopgaren
Als de dames zich in het dorp vertreedden
dan zagen ze er 'piekfain' uit. Op de hoofdjes
prijkte altijd een hoed. Een creatie, zelf
bedacht of zo geïmporteerd uit Parijs? Ja, de
dames U en A hadden een passie voor Parijse
hoeden, maar konden ze aan de boerse dege
lijkheid niet slijten. Noodgedwongen werden
ze zelf hun beste klant. De overjarige hoedjes
bleven jaar in, jaar uit bewaard. Voor de stad
se nichtjes die zonder zo'n hoed de kerk niet
inkwamen.
De winkel van de gezusters na de verbouwing.
Jarelang hewwe de dames de winkel bementeneerd.
Totdat de toid kwam dat ze rustiger an doen moste en de
zaak van de hand dein werd. Wat een gemis voor de klan-
te. De leste levensjare slete ze met mekaar in 't bejaarde
huis. 't Bleve dametjes. Altoid samen op stap, armpie
deur, hoedjes op, tassies in de hand en onberispelijk in de
klere.
Toch begon 't zachiesan wat minder te worren. Een beet
je zonder erg altemet. Op een eivend, toen de directrice
de late ronde deed, kwamme de dametjes anstappen. Met
mekaar, of de dag nag beginne most.
"Zo dames, nu nog op stap? Waar gaat de reis naar toe?"
"Nou zuster, woi gane nag efkes nei de winkel van U en
A," zoide ze.
Alleman lag al te bed en zuster wist ze beleefd weg te
stoetelen nei 't kamertje.
Een andere karakterschets van de dames Bekker kwam
van de hand van A.Bekker-Korn uit Alkmaar. Zij typeer
de de zusters op een geheel andere wijze. Samen met het
hiervoor geplaatste verhaal komen U en A weer duidelijk
naar voren.
Bronnen: -Herinneringen van Gré Sneekes-van Leeuwen, wier
moeder een Bekker was.
-Gegevens van mevrouw A.Bekker-Korn, met dank
aan de heer P.Baltus te Bergen NH wiens moeder
óók een Bekker was.
De hoedenwinkel van de Dames U en A Bekker
In het kleine kamertje, achter de winkel, zitten de dames
U en A. Keurig nippend, met de pinken stijf omhoog, aan
een kopje thee met een kaakje. De gezichtjes zijn meisjes
achtig. Rimpeltjes trekken dit uit verband. De oogjes
schitteren fel, de handjes gebaren vlug. Ze roddelen over
de 'skandalen' in het dorp en het laatste nieuws uit de
familiekring.
De winkelbel gaat. Het is de beurt van dame A. Keurig
bedient ze vrouw Smit van haar noodzakelijke wensen
en... van de plaatselijke roddel. Bij het weggaan polst ze
voorzichtig: "Misschien wilt u voor de Pinkster nog een
nieuwe hoed? Ja, het is de laatste mode uit Parijs."
Vrouw Smit schudt wrokkig maar beslist haar rode boer
se hoofd. "NEE dame A, das voor main veuls te frivool en
26
Oktober 2001
