£mS
door Gré Sneekes en A. Bekker-Korn
Inleiding van de redactie
Onze plaatsgenoot Gré Sneekes is al jaren lid van de
'Westfriese Skroifgroep Langedoik II'. Veel van haar werk
is in de afgelopen jaren geplaatst in het blad
'Skroivendevort'. Vaak kiest Gré als onderwerp dingen
uit het dagelijks leven die ze vanuit haar geheugen dan
op papier zet. Het onderstaande stukje was in principe
bedoeld voor 'Skroivendevort' maar gezien het plaatselij
ke karakter vindt de redactie dat het totaal niet misstaat
in 'Van Otterplaat tot Groenveldsweid'. Voor het eerst
treft u dus iets aan dat helemaal geschreven is in het dia
lect. Het handelt over de (ongetrouwde) gezusters Ursula
en Aaf Bekker die een winkel hadden op de plek waar tot
voor kort schoenenhandel Koomen was gevestigd.
Oorspronkelijk waren er eigenlijk twee panden, rechts
het woonhuisje, links de winkel. Later werd de gehele
winkel opnieuw opgetrokken, gebruik makend van het
nieuwere linker deel. Deze laatste vorm is nog herken
baar in de winkel van Koomen. Nadat de dames Bekker
gingen stilleven lieten ze een nieuw huisje bouwen op de
plek van het oude huis van schipper Hartog (nu
Dorpsstraat 475) in Zuid-Scharwoude. Ursula, de oudste
die geboren was op 8 september 1888, overleed op 1
maart 1970. Aaf, geboren op 5 december 1891, overleed
enkele jaren later.
We laten nu Gré Sneekes even aan het woord in het
Westfries.
was 'r genog te koik. As je nuwskierig ware nei de nuw-
ste mode den mocht je mödeblade inkoike.
Ladders in je kouse kon je d'r ophale leite en ajoure dede
ze ok nag. Den kreeg je in plaas van een zoom zo'n mooi
ofwerkt randje an de onderkant van de rok. As je uit zui-
nighoid efkes tekort goed kocht hadde, zodat 'r gien
dubbele centuur ofkon, den kon jedat an twei kante ajou
re leite. Dat stond merakelse deftig.
Altoid even vrindelijk en gnappies wiere de klante
bediend. Ok as je nuwe jarretels uitzoeke moste. Die
honge niet zommaar voor de glaze, zoks vonde de dames
niet zo kies. Achterin lage die altoid in een doos, den kon
je ze op je gemak uitzoeke. As d'r wat opmeten worre
most, voor de tailleband of zuks, den ging dat ok efkes
achterof. Zo hoorde dat.
Een mooie nuwe winkel midden in 't durp. Twei gezus
ters Urs en Aaf zwaaide de scepter. Een ofdêling hoede
voor jong en oud. Alle vrouwe en moidjes moste vroeger
vezelf altoid een hoed of mus op nei de kerk. Aan de are
kant van de winkel verkochte ze mooie stoffe, altoid van
goeie kwalitoit. Kantjes en bandjes, knope groot en kloin
in alderhande kleure en mate. Hake en oge, kortom je
grepe d'r nooit mis. As je op je beurt wachte moste den
De dames Bekker voor hun oude woning met links de winkel.
Urs staat links, Aaf rechts.
Alletwei hadde ze een stopwoordje. Aaf zoide
steevast as ze efkes lekker de praat d'r in had:
"Noh moid, noh moid, moid moid moid!" Urs,
de ouwste, skudde altoid efkes 't hoofd as ze
an 't woord was en zee:" Noh, tus toch, tus toch, noh, tus
tustoch zonde!"
De winkel van U en A vanuit het zuiden gezien.
Links de brug naar de Westerstraat die later werd vervangen
door een rijbrug.
Knopies uitzoeke dat was voor de klant een
feist. Je raakte meist in de keus verboisterd. 't
Héle skot hong bedat vol met knopies, van
boven nei beneden. A, die over de knopies
ging, most wel veul geduld opbrenge, maar
dat was heur wel toevertrouwd. Net zolang
tot U, die efkes minder geduld had, zachies
begon te bremmen. Den wist A hoe laat of 't
was. Maar as U d'r den zelf efkes boi kwam,
den wier 't rap oplost. Die zoi den:
"Deuze mooikes passé krek boi dat kleurtje
hoor, beter kroig je d'r niet boi."
Den skoót 't op en ging de klant tevreden de
deur uit.
Oktober 2001
25
u en A
