De eerste Indische Nederlanders in Langedijk
Pappie en mammie in 1966.
Tot zover het uitvoerige verhaal van Betty van der Zon
Brouwer. In tegenstelling tot haar ouders, die nooit meer in
Indonesië zijn geweest, hebben Betty en haar zus Wies in maart
2001 een bezoek gebracht aan het land van hun 'roots'. Samen
met hun echtgenoten hebben zij gezocht naar de plaatsen waar
de familie Van der Zon Brouwer heeft gewoond. Drie woningen
bleken nog te bestaan. In Bandoeng op Java vonden zij dit huis.
De families Van Kerkhoven en Tinga kwamen na ons hier
wonen. Ze gingen met elkaar om maar hadden het nooit
over Indonesië of de problemen die ze hier tegenkwamen
(dat doe je niet).
Mijn ouders zijn nooit meer teruggegaan, hebben ook niet
de behoefte gehad. En ze hadden ook familie hier: mijn
vader had drie broers en twee zussen. Eén jongere broer
is in Indonesië gebleven, maar leeft daar onder erbarme
lijke omstandigheden. Ze hadden beloofd dat hij een
goede werkkring zou krijgen enz., maar er is niets van
terechtgekomen. Als laatste op de lijst staan en dan pas
werk krijgen. Dat soort dingen overkwam hem. Want hij
was toch een verrader geweest... Dus uiteindelijk was
mijn vader blij dat mijn moeder toen die beslissing heeft
genomen.
Oktober 2001
15
- -
K •-
-
:'&r .ïSEtffcw
