.k
1920
pr
iek
^eer zick en nog ergefo
en ge
OFTULinen foik
verzoeke
ens ornsi ig
k! eü'e1
door Jan IJff
Klaas wordt ziek
Klaas was al een tijdje ziek. Hij hoestte erg en had hoge
koorts. Zijn vrouw was 's morgens naar de dorpssmid
gelopen. Daar hing in de smederij een lei met een griffel.
Het bord, dat ooit eigendom was van het
Witte Kruis te Zuid-Scharwoude. Nu is het bezit
van 't Regthuis.
Wie daar zijn naam op de lei schreef kon bezoek van de
dokter verwachten. De smederij fungeerde dus als een
bodehuis.
De dokter keek bedenkelijk toen hij Klaas onderzocht en
beluisterde. Zware longontsteking, was de diagnose.
Klaas was een man van 67 jaar en hij werd zieker en zie
ker. Longontsteking was in die tijd een vaak fatale ziekte.
Hij had erg zware hoofdpijn en kon daardoor bijna geen
geluid verdragen aan zijn hoofd. In overleg met de dok
ter werd daarom besloten om stro op de weg uit te sprei
den, om op die manier het lawaai van passerende paar
den en karren te dempen. Gelukkig had de Kruisvereni
ging voor dit doel borden laten maken, die langs de straat
konden worden geplaatst, met het opschrift:
VERZOEKE STAPVOETS TE RIJDEN IN VERBAND MET
ERNSTIG ZIEKTEGEVAL
Zo'n twintig meter vóór en voorbij de woning van Klaas
werd een dikke laag stro op de weg gestrooid en zo'n
bord geplaatst om iedereen er op te wijzen zo stil moge
lijk te zijn in de buurt van dat huis. Zo werd al het moge
lijke gedaan om Klaas weer te genezen. Het mocht helaas
niet baten. Hij haalde het niet.
Witte kleedjes voor de ramen
Het was een zeer droevige gebeurtenis
In het sterfhuis werden meteen witte kleedjes voor de
ramen gehangen en de voorloper van de plaatselijke
begrafenisvereniging werd ontboden. Die had de nodige
ervaring, want er moest veel gebeuren in een korte tijd.
Een rouwkaart moest worden opgesteld. Die moest met
spoed worden gedrukt en verzonden. Het waren kaarten
met zo'n grote, dikke, zwarte rand van ongeveer 2 cm
breed.
De voorloper kreeg de opdracht om het gehele dorp, dus
aan elk huis, de boodschap voor te lezen dat Klaas was
overleden. Er kon een keuze worden gemaakt. Men kon
het alleen bij de buren laten zeggen of bijvoorbeeld het
halve dorp. Dit was helemaal afhankelijk van het geld dat
kon worden besteed. De aanspreker deed dit in het daar
toe bestemde zwarte pak met op zijn hoofd een steek of
Oktober 2000
7
sl apvopt