iifflhlii l« 1 ll'PBjfeg I
rl&mi l
F* **3
Artis.
n.ssiJL*-
rï
t-r:ffy© 1
JOK<©*3 i 4.WLï-jsa-
De groep vertrok dus lopende vanaf de Kerkelaan rich
ting Oudkarspel. Bij het café 'Het Bonte Paard' ging
het vervolgens langs 't Wegje (de latere Spoorstraat).
Aan het einde lag de Roskambrug over de ringvaart
van de Heerhugowaard.
De huidige Laanweg heette toen nog Laanderweg, net
als het Heerhugowaarder gedeelte. Deze rechte weg
voerde vanaf de Roskambrug in één lijn naar het
spoorwegviaduct bij de Smuigel. Toen nog de Spoor-
laan af en daar was eindelijk het station.
Om half acht arriveerde met veel gesnuif de stoom
trein uit de richting Schagen. De conducteur lette goed
op dat alle kinderen veilig aan boord van de trein kon
den klimmen. Eén van de begeleiders gaf de man een
dubbeltje fooi. Daarna gaf de chef met zijn rode pet
op het vertreksein aan de machinist. Puffend zette de
trein zich in beweging in de richting van station
Heerhugowaard.
"Koik nag maar een keer goed nei Noorskerwoud,"
zeiden de begeleiders tegen de kinderen, "'t duurt tot
vaneivend eer je 't weer terugziene."
Voor de kinderen was het een belevenis van jewelste.
Zo vaak gingen ze ook niet met de trein. Op het sta
tion Heerhugowaard zagen ze de trein naar Hoorn
klaarstaan. Vervolgens stopten ze bij de halte Sint-
Pancras en daarna doemde het 'grote' station van
Alkmaar op. Hier moesten ze overstappen op de trein
naar Amsterdam die aan de andere kant van het per
ron al klaarstond.
Na een reis van ruim vijf kwartier, arriveerden de
Noordscharwouders eindelijk op het Centraal Station
van Amsterdam. De kinderen, maar ook sommige be
geleiders, keken met grote ogen naar al die drukte.
Wat een volk op dat perron, kruiers en reizigers door
elkaar heen rennend. Het werd nog erger toen ze het
station uitkwamen. Hier was het een komen en gaan
van rijtuigen, handkarren en sleperskarren.
"Bij elkaar blijven en netjes in rijen van twee naast
elkaar blijven lopen," verordonneerde de onderwij
zer, "en stoppen wanneer je een weg moet overste
ken."
Zo belandde de troep veilig op het Damrak waar ze
voor de eerste keer iets gingen eten.
Bij Kos kregen alle kinderen een broodje kaas en een
glas melk. De begeleiders namen wat anders. De
vertering was gauw verorberd en verder ging het
weer, lopende richting Artis.
Onderweg wezen de begeleiders de kinderen en el
kaar de diverse bezienswaardigheden.
Aan de Plantage Middenlaan stond de dierentuin van
het Koninklijk Zoölogisch Genootschap 'Natura Artis
Magistra', opgericht in 1838. De meesters vertelden
dat dit betekende 'de natuur is de leermeester van
de kunst'.
De entree sloeg ook weer een flinke bres in het be
schikbare budget. Konden de kinderen nog voor een
kwartje, de acht begeleiders waren het dubbele kwijt,
zodat er inclusief het Artisboekje 20,15 moest wor
den betaald.
De kinderen kwamen binnen door de papegaaien
laan. Natuurlijk moesten ze de dieren voeren.zodat
er 'sausies' gekocht moesten worden. Dat kon er nog
wel af en er werden twee kwartjes besteed. De lol
raakte er wat af toen één van de ara's steeds 'verrek'
bleef zeggen, ook al kreeg hij nog zoveel pinda's.
Dat het stomme dier niet besefte wat het zei drong
niet direct tot de kinderen door.
Zo dwaalden de kinderen en volwassenen uit Noord-
Scharwoude rond in 's lands beroemdste dierentuin.
Ze zagen de olifanten en de zeeleeuwen en voor een
kwartje fooi lieten de oppassers de dieren kunstjes
vertonen.
LÏ
ja C' iBn
p,l
I I >T 'fofr*
AWf11
Locomotief 1889
