M. BREGMAN Si
Vandaar rechtsaf naar de badplaats alwaar ze zich
zelf tracteerden op een hartversterkinq bil' Jacob
Halff.
"Weetje dat ze hier erg lekkere kantkoek verkopen,"
deelde één van de leraren mee.
Onder het motto 'de biene benne nou toch nat', be
sloot men om een stuk van deze lekkere koek te pro
beren. Ze zaten gezellig en liepen daarna nog even
langs de zeekant maar dan was het toch weer hoog
tijd om naar Bergen terug te gaan.
De kinderen waren bij Duinvermaak intussen wat
moegespeeld. Ze hadden allemaal nog twee brood
jes met boterhamworst en een korstje gekregen.
De paarden werden weer ingespannen, de stal
knechts kregen een fooitje en het hele gezelschap
klom weer op de wagens.
Eerst reed de stoet nog door de beboste lanen van
Bergen maar toen ze op de Bergerweg kwamen werd
de begroeiing allengs dunner. Toen ze de bebouwing
al even achter zich gelaten hadden en de
Wognummerbuurt van Alkmaar al in zicht kwam hiel
den de paarden halt.
"Weerom stoppe we hier meister?", vroeg één van
de kinderen.
"Wel m'n jongen, hier is een tol op de grens van Ber
gen en Alkmaar, ledereen die hier langs gaat moet
tol betalen anders gaat de slagboom niet open."
Het bleek dat voor elk rijtuig 60 cent moest worden
betaald. Daarna ging de boom open en mochten ze
doorrijden. Ze waren nu gauw in Alkmaar, kruisten
de spoorwegovergang en reden weldra langs het sta
tion. Daarna ging het rechtsaf langs de Kanaalkade
en aan het einde daarvan de Friesebrug over. Pal over
die brug stond de uitspanning van M.Bregman 'Stal
en Logementhouder', één van de 26 pleisterplaat
sen die Alkmaar in die dagen nog rijk was. De Friese
brug lag toen nog iets westelijker dan de huidige,
recht tegenover de Herenstraat. Bregman had zijn
zaak op de plek nu rechts van de oprit naar de Friese
brug, daar waar nu een parkeerplaats is. In later ja
ren droeg het de naam 'Café Noord-Holland'.
Alle 13 paarden werden weer uitgespannen en de kin
deren werden voor de laatste keer voorzien van een
glas melk. Het oponthoud duurde deze keer wat kor
ter omdat de dag al flink begon op te schieten. Voor
de laatste keer besteeg iedereen weer de rijtuigen en
werd er koers gezet richting Langedijk.
Langs de Friese weg reed de karavaan, om vervolgens
de meelmolen Het Roode Hert en de houtzaagmolen
De Ruyter te passeren. Bij de brug over de Hoornsche
vaart hadden de kinderen een schitterend uitzicht op
de sluis en de zes molens aldaar. De meesters en juf
frouwen gaven uitleg over de functie van deze strijk
molens. Ook de overhaal, waarvan er nog één te zien
was, kreeg ruime belangstelling.
Langs de Zeswielen ging het tot de stoet bij de Halve-
maansbrug uiteindelijk de Nollen opreed. Het dorp
Sint-Pancras was bij de meeste kinderen niet geheel
onbekend ofschoon ze er bijna nooit kwamen. Opval
lend was, zo zeiden de begeleiders, dat dit dorp een
zandige ondergrond had, iets dat Langedijk niet kende.
Het dorp was gebouwd op een uitloper van een zand-
rug die vanuit Kennemerland naar het noorden liep.
Toen de rijtuigen de Twuyverweg opreden en de grens
met Broek naderden, begonnen de kinderen te zin
gen, aangevoerd door de begeleiders. Dit duurde zo
lang ze door Broek en Zuid-Scharwoude reden. Bij de
gemeentegrens van Noord-Scharwoude aangekomen
steeg een luid gejuich op waardoor verschillende
ouders hun huis uitkwamen.
Voor het gemeentehuis aangekomen werd het een
drukte van belang. Kinderen werden afgehaald door
hun moeders, onderwijzend personeel liep druk rege
lend heen en weer, koetsiers kregen een fooi en het
enige dat men wilde was zo snel mogelijk naar huis.
Het schoolfeest was ten einde.
Het schoolreisje van de hogere klassen.
De groep van de hogere klassen was veel kleiner dan
die van de lagere. Dit zal de reden geweest zijn dat er
geen inkopen van te voren werden gedaan. Alle verte
ringen zouden onderweg worden gekocht, ofschoon
vooraf wel schriftelijk reserveringen waren gedaan. Uit
vorige schoolreisjes waren al enkele adressen bekend.
Zo konden C.Kos op het Damrak en de weduwe
P.Koppen in de Kalverstraat 36 rekenen op de komst
van 64 kinderen en hun 8 begeleiders.
Voor de terugtocht werd alvast een afspraak gemaakt
met schipper N.Kooij om de stoet van Broek naar
Noord-Scharwoude te varen. Ze zouden dan met het
Broeker spoortje komen en het laatste stuk varend af
leggen. Logisch, want de kinderen zouden dan te moe
zijn om nog naar huis te lopen.
Stal- cn Logementhouder
Verhuurder van Paard en
FRÏESCHE BRUG
Tevens gelegenheid tot stalling van vee
De reis.
Voor het echter zover was moesten kinderen en bege
leiders nog wel een flink stuk (wel zo'n drieëneenhalve
kilometer) tippelen naar het station Noord-
Scharwoude. De naam van dit station klonk bedrieg
lijk. Menigeen zal raar opgekeken hebben als hij dacht
'Ha, een station in de plaats waar ik moet zijn'. Ver
geet het maar, het lag feitelijk in Heerhugowaard aan
een zijlaantje van de Laanderweg.
a t
