Sluiting Twuijverweg
GESLOTEN!
Een bus van Kok en Tuinman
op de smalle glibberige Twuyverweg.
In de maanden daarna kwam 't voorstel in de diverse
Langedijker gemeenteraden. Eerst toen bleek hoe
conservatief en bekrompen de 'vroede' vaderen zich
opstelden met argumenten die haast niet voor te stel
len zijn. Punten waarop steeds maar weer gehamerd
werd waren:
Langedijk wil niet opdraaien voor het mo
derne verkeer.
De weg is eigendom van Alkmaar, dus die
moet betalen.
De weg ligt in Sint-Pancras, Langedijk heeft
er niets mee te maken.
Het schept alleen maar precedenten; 't ver
meende gevaar wordt opgeblazen.
Het plan is te duur en overdreven, Langedijk
had het goedkoper gedaan.
Alkmaar heeft 't meeste voordeel,
Langedijker winkeliers zijn de dupe.
Geen behoefte aan verkeer naar Langedijk
en geen behoefte aan autobussen. We heb
ben toch het Broeker spoortje.
Over al deze argumenten werd oeverloos gediscussi
eerd met de burgemeester van Zuid- en Noord-
Scharwoude als grootste dwarsdrijver. Geen cent voor
de Twuyverweg, was zijn stelling, en hij zou het
filantropie vinden als er maar iets zou worden uitge
geven. Dat 70% van de weggebruikers Langedijkers
waren zag hij gemakshalve maar over het hoofd.
Uiteindelijk werd door iedere gemeenteraad 't voor
stel om te komen tot verbetering afgewezen.
Toen werd in 't voorjaar van 1925 op een geheime
vergadering 't voorstel aangenomen om uit iedere
raad één persoon te benoemen in een commissie en
tevens honderd gulden te storten om een onderzoek
in te stellen naar een goedkopere oplossing, leder
een stemde voor, alleen burgemeester Van Spengler
wrong zich in allerlei bochten om de raden van zijn
twee dorpen tegen te krijgen. In Zuid-Scharwoude
lukte dat. Ruim een jaar hoorde men niets meer van
de commissie. Door de afwezigheid van Zuid-
Scharwoude leek zij een zachte dood te sterven.
Een dodelijk ongeluk.
Tot er in de nacht van 7 op 8 november 1926 een
ongeluk gebeurde. Bezuiden het tweede bruggetje
bij Sint-Pancras raakte de 25-jarige K.SIot Rzn uit
Broek met zijn auto te water. De auto zakte weg in
de drassige berm, kantelde en belandde in de 4 me
ter diepe sloot. De jongeman, die hiermee het tweede
slachtoffer van de slechte weg was, verdronk jam
merlijk. Pas de volgende morgen werd hij door twee
voorbijgangers, de heren Kuiper en Leegwater, op
gemerkt.
't Regende ingezonden stukken in de Nieuwe
Langedijker Courant met ongezouten kritiek op de
kortzichtigheid van de dorpsbestuurders, maar er
kwam ook actie. Sint-Pancras diende een verzoek in
bij Ged.Staten van NH, in samenspraak met Alkmaar,
Waterstaat en de Commissaris der Koningin, om de
Twuyverweg voor autoverkeer af te sluiten.' De weg
scheurt in de lengte, de bermen zijn ondermijnd
de eende swumme d'r onderdeur", zegt een humo
rist) en Sint-Pancras wil niet langer verantwoordelijk
zijn en zich laten bespotten door Langedijk.'
Op 2 december 1926 was 't zover. De weg werd af
gesloten en de bussen van Kok en Tuinman moesten
over de Klaas v.d Molensbrug, 't dijkje langs de ring
vaart (dat even smal en slecht was als de
Twuyverweg), Basserweg, Middelweg, doorOudorp
naar Alkmaar. Een grote omweg en een financiële
strop voor de busonderneming. Voor
Heerhugowaard kwamen nu de kosten van onder
houd voor het veelvuldig gebruik van 't dijkje. Over
wogen werd om ook deze weg af te sluiten zodat
Langedijk geheel geïsoleerd zou komen te liggen.
Zover kwam het echter niet.
De Burgemeester wan Sint Pancras
maakt bekend, dat met ingang wan
tl EDEN de Twuijverweg voor het ver
keer met motorrijtuigen met meer dan
twee wielen is
SINT PANCRAS, 2 December 1926.
Dw Burgvmeeiter voornoemd,
J. KROONENBURG.
