Van Wieringen naar Nieuw-Zeeland
ook de concerten op verschillende locaties plaats
vonden, werden de vaandels niet meer gebruikt.
Zij werden in een vochtige en stoffige ruimte be
waard. Hierdoor waren ze eigenlijk niet meer toon
baar. De heer P. Houdijk heeft de vaandels weer
helemaal opgeknapt en de medailles en lauwer
takken verwijderd, waardoor zij weer in volle glorie
zijn te aanschouwen. Nu worden de vaandels dan
ook weer bij de concerten getoond. De medailles
en lauwertakken hangen tegenwoordig op nette
borden, zodat ze de vaandels niet meer beschadi
gen.
Sluiting Hotel Wiron
Toen in 1992 de sluiting van Hotel Wiron een
feit was, werd dat als een groot verlies gevoeld
door de leden van muziekvereniging Apollo. Vanaf
de oprichting vonden zij hier een thuis voor hun
uitvoeringen. Zij maakten voor de repetities al een
paar jaar gebruik van de kapel, maar voor de vaan
dels werd dat gebouw niet geschikt bevonden. In
Den Oever werd gezocht naar een alternatief, maar
nergens konden de muzikanten een nieuw onder
komen vinden. In ieder geval geen plaats waar de
vaandels naar hun goeddunken konden worden
opgeslagen. Op een ochtend werden de spullen
op een kar geladen en naar het Gemeentehuis in
Hippolytushoef gereden. Ja, inderdaad: 'Naar durp'
blijkens het bord, dat Jaap Koorn, Jan Lont en Cor
Lont met zich meevoerden. Dat alles zonder vreug
de van het korps, al is op de foto te zien dat er toch
nog een mager lachje af kon. En zo verdwenen de
vaandels in de kelder van het gemeentehuis. Met
de komst van het sociaal cultureel centrum Het
In 1992 brengen Jaap Koorn, Jan Lont en Cor Lont de
vaandels noodgedwongen naar het gemeentehuis in
Hippolytushoef.
Vikingschip kwamen ze gelukkig weer terug naar
Den Oever.
Met dank aan Harmonieorkest Apollo; De foto's
zijn aan de Historische Vereniging Wieringen ge
schonken door mevrouw Gerie Smid-Koorn; Bron:
Wieringer Courant 17 januari 1922 (de tekst is aan
gepast) melodie van het lied staat vermeld in de
Helderse Courant van 17 januari 1921.
Een bijzondere en merkwaardige geschiedenis
door Bob Gorter
Dit is het ver
haal van Cornelis
Vette (1851-1945),
hoe en waar hij is
opgegroeid, hoe
hij aan zijn achter
naam kwam en zijn
vertrek naar Nieuw-
Zeeland. En vooral
ook hoe het hem in
Nieuw-Zeeland verging. Het is een heel vreemde
historie. We beginnen bij de geboorte van zijn
grootmoeder, hier Antje Smit 1 genoemd.
Het is 1802. In Hippolytushoef wordt op woens
dag 17 maart Antje Pieters Smit geboren, zoals
in het doopboek staat 'onegt', moeder is Dieuwer
Klaas Smit. Op zondag 6 juni wordt Antje gedoopt
in de Hippolytuskerk. Twee jaar later, op 5 mei
1804, trouwt moeder Dieuwer Smit met Kasper
Vette, geboren in Medemblik. Er was geen geld om
de kosten van een huwelijk te betalen, dus het ging
- 21 -
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 30e jaargang nr. 3 - 2018
