hij nog eens de tinnen kroes van naast de pomp - waarom zou hij de moeite doen om een glas te zoeken - vol met het geurende vocht. Een gevoel van warmte gloeit door hem heen. Herinneringen uit de kinderjaren komen terug. Over moeder die op kerstavond de oostelijke sterrenhemel afzocht, zoekend naar het Licht. Zei Jesaja niet dat het volk dat in duisternis wandelt een groot licht zal zien? Hij zal ook gaan zoeken naar het licht. Slaat zijn cape om, trekt de hoge hoed ver over het hoofd en maakt de staldeur open. Bijna zou de storm hem beletten zijn opdracht uit te voeren. De pelerine waait omhoog tot over zijn hoed als hij het stille dorp uitrijdt, de Gemeenelandsweg op. Ergens bij het kerkhof op Stroe, waar de jonge moeder ligt begraven, voelt hij de ijskoude regen en de sneeuw die zijn gezicht striemt. Met ontzet ting beseft hij ziek te zijn, beschonken. En dat nog wel op deze mystieke plaats waar zijn twijfel een luguber hoogtepunt bereikte. (3) Zwaar leunt hij op zijn paard. Stamelend om licht. Hijgend van uitputting, met kleren die zwaar en doorweekt om hem heen hangen, hijst hij zich omhoog. Plotseling maakt het paard een verschrik te beweging. Maar Abraham IJsbrand schrikt niet. Uit de duisternis boven de kolkende zee klimt een lichtschijnsel omhoog, nog eens en nog eens. Als dartelende engelen. Zijn hele wezen loopt vol met een alles overspoelende vreugde. Een gevoel van vrede en oneindige genade. Dit licht, dat in hem als een ster blijft branden, geeft hem de kracht om de moeilijke weg naar huis terug te vinden. De volgende dag, het is Kerstmis, is de kerk van Hippolytushoef leeg. Maar de mensen hebben ge noeg om over te praten. Over de storm die bomen velde en het schip dat was vergaan. Sommigen hadden het vuur gezien dat de radeloze schipbreu kelingen hadden ontstoken.'4' Die onthutsende uitleg van het Licht had de grote genadige hand, die heel de wereld omvat, Abraham IJsbrand Ver- denius bespaard. Aanvullingen van de redactie: (1) - Het verhaal bestaat uit fantasie waarin enkele reële gebeurtenissen uit een ver en minder ver ver leden van Wieringen te herkennen zijn. De schrijf ster is Hermanna van Almelo, pseudoniem van me vrouw Hermanna B. Baijs-Pezie (*1917-t1999). Zij werd geboren in Almelo en woonde destijds in de Van Pomerenstraat. (2) - Op 23 juni 1868 werd de bevolking van Wie- ringen opgeschrikt door een drama dat zich heeft afgespeeld in het gezin van Jacob Tijsen, molenaar op korenmolen De Pool op Zandburen. Zijn vrouw Grietje Kooij, moeder van zeven kinderen onder wie een drieling, leed aan een postnatale depres sie. In overspannen toestand wierp zij twee van haar kinderen in de waterput, waar zij verdronken en pleegde daarna zelfmoord. (3) - Het kerkhof op Stroe is sinds mensenheugenis een mystieke plaats - een locatie voor religieuze doeleinden - verweven met legenden en verhalen. Volgens de overlevering zou daar in de voorchris telijke tijd een heidense tempel hebben gestaan. Willibrord, de apostel der Friezen, zou reeds in 704 deze voor de Germaanse Friezen heilige plaats ge kerstend hebben met een klein houten kerkje. Veel later verrees hier een tufstenen kerk gewijd aan missionaris en aartsbisschop Willibrord. Boven een Noormannenpoortje in de noordelijke muur was de afbeelding van een zwijn zichtbaar. Onderwerp van verscheidene legenden die de volksnaam Hei dense Kapel (gangbaar na de reformatie) verkla ren. Eén ervan betreft de Germaanse god Freyr die vruchtbaarheid en voorspoed beloofde. Zijn attri buut was een zwijn met gouden borstels. JW1ER[NGE>LJ' De nieuwe Heidense Kapel. Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 29e jaargang nr. 4 - 2017

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2017 | | pagina 7