"Allen die mee gingen naar A'dam om de huldiging in
het stadion op 10 september bij te wonen, moesten
's morgens op het parkeerterrein van Hotel de Haan
aanwezig zijn. En het bleek dat er niet één mankeerde.
Onder vrolijk gekout, dames eigen, ging het door de
Wieringermeer naar] A'dam, waar de bus een
plaats achter het stadion kreeg. Nadat we een heer
lijke kop koffie hadden gebruikt, hebben we in de [Ci-
néac] de film gezien van de jubileum week. Die was
heel mooi. En daar wij nog even wilden wandelen om
de prachtige versiering te bezichtigen togen we naar
de dam. Wat was het mooi! Heel wat menschen ston
den daar want het bleek dat de Koningin uit rijden was
en dat ze ieder ogenblik terug werd verwacht. Dat was
al een buitenkansje en jawel hoor, het duurde niet lang
of de eerste rijtuigen met de burgemeester en andere
hoogwaardigheidsbekleders kwamen aangereden
en daar jubelde het volk van hoera, hoera! Daar is de
koningin. Vriendelijk naar alle kanten buigende ging
hare Majesteit het paleis binnen. Tot onze spijt was de
Prinses er niet. Later hoorden wij dat H.K.H. ziek was.
Ook 's middags misten wij haar. Vanaf de dam hebben
we toen de terugtocht aanvaard naar de bus, opdat
we niet te laat aan het stadion zouden zijn. Ongeveer
één uur waren we er en wat was het daar toen al druk.
Wij moesten toen nog anderhalf uur wachten, maar
die vlogen voorbij. De meesten van ons waren er voor
het eerst. Wat een groot en mooi stadion ging het door
ons heen. Om half drie kwamen de hoogwaardigheids
bekleders weer aan met Hare Majesteit en Z.K.H. Prins
Bernhard. Heel het stadion dreunde van het hoera. Na
dat H.M. was uitgestegen kwamen twee dochters van
de Sultan van Langkat haar bloemen aanbieden. Na
dat de Koningin hun de hand had gedrukt, namen ze
plaats in de ere-tribune. Hierna werd een groot ballet
uitgevoerd, waarna een défilé volgde van een histori-
schen optocht, zoo mooi dat het niet te vertellen is. Om
half zes was dit afgeloopen en gingen we de bus weer
in maar dat ging niet zo vlug. De optocht trok nu door
Amsterdams straten en moesten we soms een kwartier
en ook wel eens langer wachten voor we verder konden
rijden. Eindelijk waren we in de Kroon, daar hebben we
heerlijk gegeten en ons wat verfrischt. In dien tijd kre
gen we een kaart om een rondreisje op de prachtige,
verlichte grachten te maken. Ook dit overtrof onze ver
wachting, zoo mooi en fantastisch leken al die lichtjes
op het water en die hooge huizen waar natuurlijk het
rood, wit en blauw niet ontbrak en zoo mooi door de
boomen scheen. Den 10en september 1938 zal door
ons niet zoo gauw vergeten worden(verslag ver
moedelijk geschreven door J. Ruitenburg-de Jong).
'Een stuk poëzie of proza'
Literatuur en poëzie behoorden in de jaren '20,
'30 en'40 tot de toerusting van de vrouwenvereni
ging. Pas in de jaren'50 voegen zich daarbij klas
sieke muziek en beeldende kunst door middel van
grammofoonplaten met muziek van diverse com
ponisten, en de projectie van dia's. Voor velen een
zeldzaamheid! In april 1947 gingen de leden van de
beide zusterkringen naar Alkmaar om een uitvoe
ring van Bachs Matthaus Passion te beluisteren. Het
vervoer was toen nog zeer primitief: een soort truck
met aanhangwagen, bij gebrek aan bus!
Boeken, literatuur en poëzie waren tot dien even
wel voorhanden. Men zocht naar goede en actuele
boeken en naar poëzie die aansluiting vond bij het
vrijzinnige levensgevoel van de vrouwen. In de loop
heeft het zes maal per jaar verschijnende orgaan
'Klokkenklank' dit zoeken zeer zeker vergemak
kelijkt. Het blijkt dan dat modernere schrijvers en
- 24 -
De Stilte (C.S.Adama van Scheltema)
Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vreezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het droomenloze land,
Lijk der golv' heur oogst bewegen,
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.
Zie den boom de paden tooien
Rondom zijnen stillen voet,
Laat uw ziel zich zoo ontplooien
En haar bloemen om zich strooien
Uit een vroom gemoed.
Leer u aan de stilte laven -
Waar het leven u geleidt:
Zij is uwer veilge haven,
Want zij is de groote gave
Van de eeuwigheid.
Sluit de stilte in uw gaarde,
Wees in haar gelukkig kind:
Al wie ze aan haar schoot vergaarde -
Alle zaligen op aarde
Hebben haar bemind.
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 29e jaargang nr. 4 - 2017
