die je staand opdrinken most want stoelen stinge
er niet; en as je op tafel zitten ging kreeg je weer
een uutbrangder. As je de koffie op had, gooide je
het komke zonger oor in een grote emmer en den
werd meten hoe groot je was. Menske die te klein
waren moste volgend jaar maar weeromkomen.
Die konden metien wel weer naar huus gaan. De
aare moste een fleske pakken, in een hoek gaan
staan en net doen of je dronken was. Nou binnen
er vanzelf altijd menske die niet op kommando
kenne, of die al efkes eerder naar de W.C. weest
waren. Je zou denken dat die er vanzelf dood mee
anzaten. Maar dat viel nagal mee, want ze lien-
den gewoon effen wat van de aren, die bijna et
hele fleske vol hadden. As je deer mee klaar waar
most je eerst weer een end lopen en toen kwam
de ellende pas. Je kwam in een grote zaal, waar
je gnap zitten kon en een sigaret uut je eigen zak
opsteken kon. Den most je eerst een papier invul
len; van weer je vandaan kwam, wat je deed en al
zoks meer. Der waren trouwens al die deer dood
mee anzate, ok nag PJ.G,-lede. Wat we voer de rest
deden mag ik niet zegge, want dat was dienstge-
heim (dat sting tenminste op dat briefke) Maar
afijn et was ongerhangd een uur of twaalf en we
begonnen vanzelf allegaar gnap honger te krie-
gen. Maar je most eerst nag een half uur wachten
vanzellef, voerdat je wat kreeg te eten. Weerom
dat wist gien mens, en as je der naar vroeg dan
wieren ze kwaad. Maar nadat een paar jongens
ruzie mit een matje hadden, dat gevulde koeken
verkocht, om een paar ramen die niet open moch
ten, konden we toch an de bak. Nou ken ik over et
eten niks aars zeggen dat et goed was, allien had
je veuls te kort koffie en butter. Je kon deer ok nag
gehaktballen kope. Maar as je die op je bakje had,
was et net of er een koe wat op deent had, want
ze vielen metien uut mekaar. Op skot oaf. Na het
eten kwam de 'medische keuring' Je most vanzelf
eerst weer een tijdje wachten en den ging je ien
voer ien naar oge en oorearts. Nou heaw ik in ien
van die voerige stukjes al skreven dat ik een beet
je doof was an ien oor. En dat is die vent zeker ok
an de weet komen, want hij had wel een baan bij
de kanonnen voer me, zeit ie.
Die aare dokter viel nogal mee. Allien kwam je
weer op de gang mit enkel je sokken an en de rest
van je goeie goed in je hangd. Dat kwam omdat je
gien tijd meer had om je bij die dokter an te kle
den. Dat most je buuten doen. Je was ongertusken
nag wogen en er was een vingerhoed vol bloed
uut je barst prikt, maar deer is veerder weinig van
te zeggen. Den kon je nag een kwartier mit ien
of aare kapitein of zo praten. Maar die het zowat
an iederien verteld dat ie vroeger taxi-chauffeur
weest had in dat ie in de oorlog in Indonesië zeten
had. Hij vroeg den nag wat je wou as je goedkeurt
werd. En as je dat niet wist gaf ie je een hangd en
kon je weer vortgaan. Nou toen hadden we alles
zon beetje had. Je most vanzellef nag weer een
tijd op de uutslag wachten, maar al mit al raakten
we deer om een uur of half vier vandaan. Iederien
wou vanzellef eerst Amsterdam nag in, maar Jan
Rasch (de chauffeur) wist een miserabele gezel
lige tent in Purmerend. Dat wij deer naar toe. Hij
had niks te veul zeit. Der liepen een paar matjes te
bedienen. Allien zaten er een stuk of tien jongens
om die grote tafel en deer hadden die matje der
handen vol an. Een aar kwam zówat niet meer an
bod. Ze goten maar deur. En dat hewe we weten
in de bus ok. Ik zal je vertellen, dat ik nag nooit
zoveul dronken menske in ien bus zien heaw. Jan
Rasch het een paar keer stopt ongerweegs en
den ging et hele zootje de bus uut om et zelfde
te doen as dat we ochtes dèènt hadden. Alliendeg
hadden we nou gien fleskes. Der was er ientje zo
miserabel dronken, dat ze tuus dochten dat ie een
ongeluk had had. Maar dat was gien werk, want je
moet toch weten hoe vèèrd je gaan ken, viend ik.
En as je niet teugen bier ken, neem je gewoon een
glaasje C.B. of cognac. Deer heaw je net zoveul lol
van. Maar goed, toen we tuus waren heawe som
migen et feest nag effen onofficieel deurzet bij
Pau Kaan. En deer zal et wel net zo gezellig weest
heaw as et altijd op de PJ.G. evenden is.
Hullest
Met dank aan Marietje Bron.
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 29e jaargang nr. 3 - 2017
