Homme Lont: Wieringer en Canadees, boer en trucker door Jan Buma In de vorige uitgave van Op de Hoog te maakte de redactie reeds melding van een vervolg op het artikel 'Jongeren in be weging' over de beginjaren van Club 1626. In dit nummer staat Homme Lont, clubicoon van het eerste uur, centraal. Waar broer Jan-Pieter de scepter zwaaide over het drukproces van het clubblad de RIJP, zo was Homme als eindredac teur verantwoordelijk voor de inhoudelijke kant van het blad, dat eenmaal per maand verscheen. En dat was hem wel toevertrouwd, want hij bleek een waar woordkunstenaar te zijn. Naast de hoofdredactionele artikelen werden zijn korte verhalen die hij onder het pseudoniem Hullest schreef, door eenieder verslonden. Die vertel kunst had hij niet van een vreemde, want vader Jaap (van de Hoogte) was ook een rasverteller. Homme Fokke Lont werd geboren op 10 augus tus 1948 als derde kind van Jaap Lont en Johan na de Jong na Jan-Pieter en Tjerkje (Zus). Moeder Johanna had Friese roots, geboren in Idaard bij Grouw, gemeente Idaarderadeel. Het verklaart de Friese voornamen: Homme van pake De Jong, de tweede van omke Fokke, moeders broer. Na de ULO volgde hij de opleiding aan de Middelba re Landbouwschool nadat hij reeds na één jaar met de UTS was gestopt. Na zijn schoolopleiding pakte Homme allerlei activiteiten op die op zijn weg kwa men: hij verhuurde zich als boerenhulp, had op het erf van zijn ouders een 'autosloopbedrijf' de EWAS (Eerste Wieringer Autosloperij), bouwde Kevers om tot buggy's en verhuurde tandems. Het tussen jaar op de UTS was niet voor niets geweest gezien zijn technische aanleg. Ook was hij vertegenwoor diger bij de firma Nieuwenhuizen in Dirkshorn, een bedrijf dat handelde in landbouwmachi nes, waaronder Surge-Melotte melkmachines. Echter, al was hij een rasechte Wieringer, de vreem de, het avontuur trok. Homme dacht serieus aan emigreren en waagde tenslotte de stap om bij het bedrijf van Bram Liefhebber in de vruchtbare Fra- ser Valley (British Columbia), Canada, te gaan wer ken. Nadat hij weer een tijdje op Wieringen had gewoond, stond zijn besluit vast. Wat niemand voor mogelijk had gehouden, geschiedde toch. Hij keerde terug naar Canada, waar hij Wendy ont moette. Ze vestigden zich bij de plaats Quesnel (British Columbia), waar ze een melkveebedrijf be gonnen. Ze trouwden in de Doopsgezinde Verma ning in Hippolytushoef en voor de wet in Canada. Homme en Wendy kregen drie jongens en een meisje. Homme en Wendy in 1980. Jan-Pieter en ik bezochten ze in 1980 in Quesnel, waar meerdere Wieringers hun gezicht lieten zien. Na een moeilijke periode verhuisde hij naar de pro vincie Saskatchewan. Homme verruilde het boeren bestaan voor de transportsector: hij werd trucker. Een opmerkelijke ontmoeting op zijn wekelijkse route met zijn truck vond ooit plaats in een weg restaurant langs de Highway. Een Wierings gezel schap met onder andere jeugdvriend Cees Bakker van Oosterklief en diens vrouw Mieke kruiste toe valligerwijs Homme's weg en een treffen in het prai rielandschap van Saskatchewan was snel geregeld. Al was hij gesetteld in zijn nieuwe vaderland, hij bleef in zijn hart Wieringer; tijdens zijn laatste be zoek aan Wieringen in oktober 2012 bleek dat zijn Wierings nog totaal geen sleet vertoonde. "f Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 29e jaargang nr. 3 - 2017

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2017 | | pagina 30