FLORA 111 Jaar
Daar schuin tegenover de bakkerij van De Wit.
Nog even terug naar het begin van de Nieuwstraat.
Tegenover het café was de zaak van Ab Lont. Een
langwerpige woning met in het midden het woon
gedeelte met aan de ene kant groenten en fruit, en
aan de andere kant een viswinkel. De Nieuwstraat
was een winkelrijke straat. Last van verkeer hadden
we niet, we speelden altijd op straat. Denk aan bus-
sietik, voetballen, bok, bok hoeveel horens heb ik
op mijn kop, verstoppertje en tollen.
Geertje de Haan-de Jongh Jd. 1910-t1989 en haar echtge
noot Piet de Haan Pz. 1907-t1989 voor hun textielwinkel
in de Nieuwstraat.
Vaak gingen we richting dijk, daar waren toen
nog de walletjes en sloten in alle formaten. Na de
verkaveling zijn die allemaal verdwenen.
Stoer was natuurlijk het slootje springen, met of
zonder stok. Natte voeten waren daarbij het meest
gunstige scenario, die kon je nog drogen voor je
naar huis ging. Een nat pak was erger. De boeren
vonden het maar niks dat wij door hun weilanden
banjerden. Het was een kwestie van altijd op je
Nieuwstraat met rechts bij het zonnescherm de Verma-
ningsteeg; het meisje is waarschijnlijk Nel Hoek-Lont
Albd. 1925-t2013.
hoede zijn en hard lopen. Achter dijk was toen nog
het Ouwe Diekje, zoals wij het noemden. Een eiland
van keileem en zand, met kuilen en geulen, die vol
liepen bij vloed. Het stond bijna nooit volledig on
der water, daardoor was alles begroeid. Het was
daar een speelparadijs. Voor de dijk waren twee
plassen, gaten ontstaan bij de aanleg van de dijk.
De grote en de kleine gracht. In de grote stonden
fuiken en er lag een roeiboot. In de winter waren
het ideale schaatsbanen, daar speelden we ijshoc-
keywedstrijden met zelfgemaakte sticks. 's Zomers
vingen we stekeltjes of zochten kikkerdril in de dijk-
sloot. De natuur was onze leermeester. Een raadge
ving die we van huis meekregen: bij onweer zo snel
mogelijk naar huis komen of plat in een greppel
gaan liggen, nooit onder een boom gaan schuilen.
Ik zeg niet die goeie ouwe tijd, maar het was vroe
ger wel anders dan tegenwoordig.
Met dank aan Marietje Bron
Deel 1
door Tiny v. Teulingen-Molenaar en Ton Bakker
In 1906 werd bloemenvereniging Flora opge
richt door de schoolmeesters Bergwerff en Spaan
der. Spaander beoogde daarmee de vrouwen van
het toenmalige eiland iets om handen te geven
als de mannen op het land of op zee aan het werk
waren en thuis de boel aan kant was. Het ging
erom wie twee aangereikte stekjes het beste zou
opkweken tot bloeiende planten en daarvan een
tentoonstelling in te richten. De eerste tulpenbol
len waren in het najaar uitgedeeld. Zaterdag 23
en zondag 24 februari 1907 hield de vereniging
haar eerste tentoonstelling. De Schager Courant
meldde op 28 februari 1907 het volgende: Een ten
toonstelling vraagt menigeen zich af, en dat op een
tijd waarin de sneeuwvlokken neer dwarrelen hagel
stenen ons nog luide verkondigen, dat nog altijd de
winter heerscht en nog niet van zins schijnt, zijn ge
bied naar Noordelijker streken te verleggen, opdat de
lieve Lente hier heur bloemenschatop de velden neer-
strooide. En toch, al was het buiten winter, binnen in
de verwarmde zaal van den heer Bakker (later Eerste
Aanleg) prijkten Lente's lievelingen.
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 29e jaargang nr. 2 - 2017
