Nog een negatief punt: Kees hield van jonge
tjes. Toen hij geopereerd was aan een 'horrelvoet'
en tijdelijk aan z'n kamer gekluisterd was, pro
beerde hij jongetjes naar binnen te lokken, waar
mijnheer Hofstede natuurlijk een stokje voor stak.
Toen Kees ook met jongetjes naar het Kooibos aan
de Julianalaan ging, en die aan hun ouders vertel
den wat Kees deed, of wilde doen, werd de politie
ingeschakeld. Omdat hij in Noorderlicht woonde,
en daar prima werd begeleid, bleef het bij een ern
stige vermaning (en een medische ingreep?).
Maar voor de rest: allemaal positieve verhalen.
Over z'n 'werkhuizen' bijvoorbeeld. Te veel om op
te noemen zijn de families waar hij ramen lapte
("die bovenraampjes doe ik niet want daar kijkt
toch niemand door"), fietsen poetste, koper poets
te, in de tuin werkte, en dat alles voor een zakcentje
en ook nog een verzoekplatenprogramma in Noor
derlicht. Kees was erg lenig en dat liet hij graag
zien. Gymnastische toeren op de fiets, zich zover
voorover buigen dat hij tussen z'n benen door ach
teruit kon kijken, met z'n handen tussen de knieën
op de grond steunen, opdrukken en lopen, etc.,
etc. Hij vertoonde z'n kunsten graag, onder andere
voor de uloschool in Hippo- noord, waar hij natuur
lijk de volle aandacht van de leerlingen had, zodat
de leraren al gauw de gordijnen dichttrokken. Hij
was sportief, liep altijd de avondvierdaagse. En hij
was erg godsdienstig, ging elke zondag naar de
Ankerkerk in Hippolytushoef. Veel geloofsgenoten
ontfermden zich over Kees. Ze nodigden hem uit
om bij hen 'te gast' te komen, zoals vaak bij Kees en
Toos (De Vries-Tijsen), waar ze dan 's middags spel
letjes speelden, zoals hun dochter me vertelde. En
niet alleen daar, maar ook ging hij vaak naar Sloot-
dorp, naar de familie Feenstra (later bakker in Mid-
denmeer). Meestal waren de jongens Feenstra aan
het voetballen als Kees op de fiets aankwam. Hij
gooide dan z'n fiets aan de kant, ging in het gras
zitten en legde eerst z'n rechterbeen in zijn nek! Zo
had hij meteen al weer aller aandacht. Het contact
met de familie Feenstra duurde tot en met zijn ziek
teperiode. Veel mensen die contact hadden met
Kees heb ik gesproken, teveel om op te noemen.
Het geeft wel aan, dat hij een grote kennissenkring
had en dat men hem graag mocht. Ook met Jan
Wiggers was hij goed bevriend. Ze fietsten vaak sa
men naar het ouderlijk huis van Jan, in Breezand,
en zorgden dat ze er net voor de maaltijd waren,
zodat ze mee konden eten. Kees keek altijd in de
pannen 'wat de pot schafte'.
Een ziekte maakte een eind aan z'n leven, toen
hij nog maar 63 jaar was. De uitvaartdienst in de
Ankerkerk, onder leiding van dominee Procée, was
grotendeels door Kees vastgesteld. Hij werd op het
kerkhof van Zandburen begraven. Vrienden zorg
den voor een mooie grafsteen, die helaas reeds is
verwijderd.
Dank aan mevrouw Hofstede ("Komt U om in
formatie?"); Janna Bakker-Keijzer; Menno Smit; Ma
rian Foekema-Hoogeveen (foto's en advertenties);
en velen anderen.
Loof de Here, mijn ziel,
en al wat in mij is, zijn heilige naam;
Loof de Here, mijn ziel,
en vergeet niet een van zijn weldaden;
die al uw ongerechtigheden vergeeft,
die al uw krankheden geneest,
die uw leven verlost van de groeve,
die u kroont met goedertierenheid
en barmhartigheid.
Ps. 103
De Heer heeft tot Zich genomen zijn moe
gestreden kind
CORNELIS EVERT KEIJZER
(Kees)
op de leeftijd van 63 jaar.
R. Dijkstra
T.C. de Vries-Tijsen
1777 BA Hippolytushoef, 13 mei 1989
Verzorgingstehuis „Noorderlicht", Parklaan 41
Kees ligt opgebaard in „Noorderlicht".
Donderdag 18 mei wordt in de Ankerkerk te Hip
polytushoef een rouwdienst gehouden, aanvang
14.00 uur. De begrafenis vindt daarna plaats op de
begraafplaats Zandburen.
Gelegenheid tot afscheid nemen in de Ankerkerk
voor aanvang van de rouwdienst. Zij die geen
rouwkaart hebben ontvangen dienen deze aan
kondiging als zodanig te beschouwen.
Geloofd zij God met diepst ontzag.
Vertrouwende op zijn Heer en Heiland ging na een
moedig gedragen lijden van ons heen onze mede
bewoner en medewerkende
CORNELIS EVERT KEIJZER
(Kees)
Zijn opgeruimde karakter en zijn sympathieke be
nadering zullen lang in onze herinnering voort
leven.
Bestuur, directie, bewoners en
medewerkenden verzorgingstehuis
„Noorderlicht"
Hippolytushoef, 13 mei 1989
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 29e jaargang nr. 1 - 2017
