Herinneringe
deur Dick Numeijer uut Skagen
Je bent aldeur niewskiereg wat er deuze keer
weer in Op de Hoogte komt te staan. September
2015 sting Ab Vroone met z'n gereedskap op de
foto. Dut deed me metïèn an vroeger denke dat
je bij Dientje (Wagemaker) je cent versnoaie kon.
Deer naast achter de skutting, waar de boerderij
van Dekker. Later zat Goederee der in en die
verkocht ijs en had ok een fietsestalling.
Deerna is de boel sloopt en nou staat deer een
supermarkt.
Links de boerderij van Dekker later woonhuis Goederee.
(Collectie Marietje Bron)
Maar ik weet nag best dat er twie manne op
die boerderij ware. Jaap en Piet Dekker woende
deer met hullie moeder. "De jonges van Aldert",
zei mien vader altijd. Nou, die jonges hadde een
krogt an de Koogerwèg en dat waar bij ongs
achter et huus.
Het land achter de Koningsweg langs de Koogerweg,
hier zijn nu de Dirk Minnesstraat en de C.J. Boskerstraat.
(Collectie Marietje Bron)
De krogt is er niet meer, want deer benne hüüze
bouwt en et hiet deer Dirk Minnesstrèèt en C.J.
Boskerstrèèt. Maar toen der nag koeie liepe
waar ik der nag al veul bij om te kieke. Jaap, de
dikke, waar een rustige kirrel. Heel aars as Piet,
die waar dunder, maar ok veul vinneger. Piet
zette bij et melleke de koe goed vast an et hek
en maakte voer ie begon de achterpote van de
koe vast. Jaap nam een koe kallem mee naar de
mellekplaas, praatte wat met et bèèst, haalde
et touw van de horens oaf en hing dat los over
et puntdrèèd. Den pakte ie de emmer en krukje
en ging met de pet skuuns op 't hoofd teuge
de buuk van de koe en begon te melleke. As de
koe molleken waar wier de emmer leegt in een
grote mellekbus, weer een soort zeef op sting.
Dat skuumde as ik weet niet wat. Ik ging den met
mien vingers in 't skuum om dat op te ete. En dat
waar toch lekker!
In de Dörperkóóg hadde ze ok nag langd en
dat wier gebruukt om te hooien. We ware deer
veul bij met wat jonges om te hellepe, wat hooi
opsteke op de peerdekar. En as de kar vol waar
ginge we weerom naar dörp. Jaap en Piet op
de kret en een paar jonges op et hooi. Achter
et boerehüüs sting een bouwwerk weer et dak
omhoog en naar beneden kon. Deer moste we
losse. We dede ongs best om de kar leeg te make
en Jaap en Piet verdeelde de boel zodat et een
beetje geliek lag. Ik ken me nag herinnere dat
op et dak van de boerderij druve groeide. Deer
heawe we nooit van proeft, want in de hooitijd
benne die dinge nag lang niet riep. Wat er met
die drüve dèèn wier ben ik nooit achter kommen.
Dat waar voer ongs wel een raar gezicht, want
drüve groeide in warme langde an grote struke,
We kwame gien vitamines te kort, want an de
are kangt van dörp, in de Elftstrèèt, boerde een
are Jaap Dekker. Achter de boerderij waar een
grote bogerd. Ome Dorus Rasch had een lange
tuun en die kwam tot de bogerd van Dekker.
Deerlangs kon je bij de appele en pere komme.
Der zat een maar an, want as et teugen zat kwam
zeun Piet achter je an.
Jaap Dekker, van de bogerd, kwam altijd bij
vader te skere. Et kon beure as ik vader hielp met
inzepe, dat ik Dekker trof. Vader droaide sien
eigen om en vroeg den: "Jacob, zitte de jonges
nog wel ders in de pere?" Nou, den weet je niet
weer je met een rood hoofd kruupe moet. Dat ik
de foto van AbVroone zag skoot me dut verhaaltje
in et hoofd en docht dat skrief ik efkes op, want
boerderije midden in et dörp dat ken vanzellef
niet meer. Maar zo'n vrije jongesherinnering wil
je efkes op pepier vastleage.
Met dank aan Marietje Bron
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 28e jaargang nr. 2 - 2016
