naar Engeland om uiteindelijk vanaf eind 1941 hun vliegbrevet te halen. Engelandvaarders vanuit
Nederland en vrijwilligers vanuit Nederlands-Indië komen ondertussen de squadrons versterken. Het
320 vliegt met de Fokkers en het 321 krijgt de beschikking over Britse Anson patrouillevliegtuigen.
Beide squadrons worden ingezet bij de konvooibescherming en onderzeebootbestrijding in de
Ierse Zee. In 1941 wordt het 321 Squadron opgeheven. De bemanningen worden ondergebracht
in het 320 Squadron dat ondertussen beschikt over nieuwe Lockheed Hudson bommenwerpers.
Met deze vliegtuigen veranderen ook de missies. Het Squadron wordt ingezet bij aanvallen op
vijandelijke konvooien langs de Engelse, Noorse en Nederlandse kust. In 1943 worden de Hudsons
vervangen door B25 Mitchell bommenwerpers en wordt het squadron ondergebracht bij Bomber
Command voor het uitvoeren van bombardementen op bezet West-Europa. Vanaf dat moment doet
het squadron ook volop mee aan de luchtoorlog boven het vasteland van Europa, met aanvallen op
onder meer rangeerterreinen, vliegvelden en lanceerinstallaties voor V-1 raketten. In totaal dienen
in de oorlogsjaren 900 Nederlanders bij de RAF, waaronder ruim 650 operationele vliegers. Bijna 240
van hen sneuvelen of worden krijgsgevangen.
De vliegtuigen en de verhalen van de bemanningsleden
T1914a- Lockheed Hudson VI, serie nr EW903, Call Sign NO-E, 320 sqdn RAF (Coastal Command),
airfield Bircham Newton
Datum crash: 22 november 1942
Missie: Verkennen en aanvallen Duitse konvooien
van Heugten
Bemanning:
Piloot
Waarnemer
Radio-operator
Boordschutter
Res.Sgt.Vlieger Carolus Ludovicus Geraldus van Heugten 10-4-1913 RNethAF MIA
Res.Sgt.Vlieger Laurens Abraham Hoogteiling 10-5-1918 RNethAF MIA
Telmaat Jacob de Ligt 20-1-1918 RNethAF MIA
Vlgtmk 2ekl Jan Adrianus den Ouden 3-6-1916 RNethAF MIA
De Lockheed Hudson
De Lockheed Hudson werd in 1938 ontwikkeld op basis van een passagiersvliegtuig, de [afb-
05] LockheedSuper Electra. Het vliegtuig had een vliegbereik
van meer dan 3200 km. De Hudsons waren bruin-groen
gecamoufleerd, hadden een Engelse registratie en voerden
een oranje driehoek op de neus. Het vliegtuig had een aantal
beperkingen zoals een te kleine bommenruimte, geen
geschikte bommenrichtapparatuur en een te laag vliegplafond.
Van het totaal van 61 Hudsons gingen er 25 verloren.
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 28e jaargang nr. 2 - 2016
