De telefoonkabel naar het vaste land was ge
broken. Van een geregelde postdienst kon ook
geen sprake meer zijn. Als alles meezat was er
toen één verbinding per dag naar de vaste wal.
Wieringen was dus wel geïsoleerd op dat mo
ment.
De verdere ontwikkelingen op Wieringen
Een week later werd bericht dat er op Wierin
gen een ongewone drukte heerste. Er waren al
honderdvijftig soldaten op het eiland. Later zijn
er nog veertig bijgekomen. Los van deze soldaten
waren er hier ook nog eens negentig grondwer
kers, die nodig waren voor het zandtransport. De
hele dag reed een dichte rij grondkarren heen
en weer. Het wekte geen verbazing dat die weg
door deze transporten een modderweg was ge
worden. Er was nog steeds geen telefoonverkeer
mogelijk met het vaste land. De postboot voer
weer, maar nog wel onregelmatig. Eerst alleen
op Den Helder en Medemblik, daarna tweemaal
per dag naar Oude Sluis. Onderweg legde hij ook
aan in Van Ewijcksluis, waar steeds vluchtelingen
met hunne inboedels aankwamenwelke hier allen
zoo goed mogelijk worden ondergebrachtMen
hoopte, dat met het oog op de sterk vermeer
derde bevolking, het beurtverkeer met het vaste
land niet zou worden onderbroken, omdat het
eiland hoofdzakelijk op invoer van buiten was
aangewezen. Er spoelde veel aan op het eiland,
maar het wekte verbazing dat in Anna Paulowna
'scherpe' wachters waren ingesteld "ten einde de
rooverijen der Wieringers tegen te gaan."
De krant wist niets van diefstal door Wierin
gers. Ze waren er zelfs trots op dat, nadat de
postschipper met het nieuws over de overstro
ming was gekomen, de burgemeester heel be
langeloos, zonder uitzicht op enige geldelijke
vergoeding negen vletten geregeld had om nog
te redden wat er te redden viel, ondanks de heel
ruwe zee. Ook was niet bekend of de postschip
per en de schippers die hier de berooide vluchte
lingen aan land brachten, ooit wel geld zouden
Stoompomp in werking om de Anna Paulownapolder
droog te malen.
