mm
terschepen, maar Hippolytus-
hoef geniet de onderscheiding
van te worden aangeduid met
de naam 'het dorp'. Natuurlijk
ligt het dorp aan de Hoofdweg,
de Gemeenelandsweg, die over
het gehele eiland in de lengte
loopt. Daarbij komen ook nog
een paar andere wegen op
het dorp uit. Het middelpunt
van Hippolytushoef vormt
de, oorspronkelijk aan de Hei
lige Hippolytus gewijde, grote
Nederlands Hervormde kerk,
gebouwd midden op het kerk
hof, Het kerkhof is nog altijd
als algemene begraafplaats in
gebruik en is van de openbare
weg gescheiden door een hek
dat weer omgeven is door een
rij hoge populieren. Direct in
het oog valt de hoge forse to
ren die tot de top is opgemet
seld. Op de wijzerborden aan
de muren vindt men het jaartal
1040 dat wijst op de hoge ou
derdom van dit gebouw. Oud
heidkundigen zullen zeker ook
letten op de buitengewoon
grote afmetingen van de ste
nen die zijn gebruikt voor het
onderste deel van de toren. Dat
dit kerkgebouw te Hippolytus
hoef in de loop van de tijd veel
te verduren heeft gehad en dat
er in de loop van de eeuwen
heel veel aan en in het gebouw
is hersteld en gewijzigd, is zeer
goed te begrijpen. In 1674, tij
dens een hevige storm, stortte
een groot deel van de kerk tus
sen het koor en de toren in. Na
het herstellen van de schade
schijnt de kerk niet veel te zijn
veranderd. In 1839 werden ern
stige gebreken geconstateerd,
gesproken werd zelfs van een
bouwval en moesten dringend
bouwkundige voorzieningen
worden getroffen. Waarschijn
lijk is het koor toen in zijn oude
staat gebleven. Mr. Paludanus
schrijft in zijn oudheidkundige
verhandelingen in 1776 dat het
koor van de kerkte Hippolytus
hoef uit zwaardere en oudere
stenen is opgemetseld dan de
overige delen van het gebouw.
Op zondagmorgen 13 au
gustus 1893, bij prachtig zo
merweer, gelukkig voor aan
vang van de gewone kerktijd,
stortte eensklaps het oude koor
in. Onmiddellijk werden op last
van de bevoegde autoriteit, ter
voorkoming van ongelukken,
de godsdienstoefeningen tot
nader orde verboden. Toege
staan werd, tot na het herstel,
de kerk van de Doopsgezinde
gemeente in Hippolytushoef
te gebruiken. Nu de kerk weer
is opgebouwd en alle gevaar
voor instorting al lang geweken
is kan weer veilig door de deur
in de dikke torenmuur naar bin
nen worden gegaan. Men komt
in een ruim en vrij hoog vertrek
dat tot catechisatielokaal is in
gericht. Onwillekeurig krijgt
men een minder aangename
indruk omdat het zo vreselijk
somber is. Gedeeltelijk ontstaat
deze somberheid omdat aan
weerskanten van het lokaal
de uitgang van de kerk loopt
De Nederlands Hervormde kerk vanuit het zuiden gezien met het ernstig be
schadigde dak.
i
