Dirk Verfaille en Jan Bakker in de grond. Voor
beide gezinnen was het een heftige ervaring.
De bekende schrijver Ab A. Jansen geeft in 1980
in zijn boek'Sporen aan de hemel deel II'onder
het kopje 'Luchtgevechten boven het wad' uit
voerig verslag van het gebeuren. Hij beschrijft
hoe 18 Amerikaanse Thunderbolts P-47 jagers
opstijgen vanuit de vooruitgeschoven basis Ha-
lesworth in Engeland om ter hoogte van Neder
land contact te maken met een groep van meer
dan 500 bommenwerpers om die te begeleiden
op een missie naar Wilhelmshaven om scheeps
werven en onderzeebootbunkers te bombar
deren. Om zo ver te kunnen vliegen hebben de
toestellen een extra (drop-off) brandstoftank
onder de romp. Boven het Waddengebied tus
sen Den Helder en Wieringen worden ze aange
vallen door 16-20 Messerschmitts afkomstig
van Schiphol. De Thunderbolts dumpen hun
brandstoftanks om beter te kunnen manoeu
vreren. Er vindt een heftig luchtgevecht plaats,
dat begint boven het wad en eindigt boven Hip-
polytushoef. De vliegtuigen beschrijven zeven
wijde banen om Hippo waarna één Thunderbolt
brandend naar beneden stort bij Vatrop en een
andere in de Waddenzee of het Usselmeer ver
dwijnt. Er is ook sprake van een derde vliegtuig
dat bij Opmeer zou zijn neergestort. Uit latere
onderzoeken van de schrijver (A.AJ.) blijkt dat
daar nooit een Thunderbolt is gecrashed. Na
het gevecht trekken de Amerikaanse vliegtui
gen zich terug en vliegen westwaarts richting
thuisbasis. Hun missie is mislukt. Zij hebben on
voldoende brandstof om de bommenwerpers te
begeleiden.
In het boek 'Wieringen tijdens de oorlog
1940-1945, deel 1'wordt op blz. 48 het verhaal
belicht vanuit de beleving van mevrouw Hillie
Dissel-Verfaille. Zij spreekt over een Spitfire.
Vader en moeder Verfaille, de Duitse soldaten en Dina
Kok. (foto gemaakt door Hillie Verfaille)
"Het gebeurde onder het middageten. Je hoorde
geknetter van het schieten en meteen een gierend
angstaanjagend geluid. Op ongeveer 50 meter
van ons huis kwam het vliegtuig neer op het land.
Een vreselijke vuurzee en in een mum van tijd zag
het zwart van de mensen. Al heel gauw kwamen
de Duitsers in legerwagens en hielden de mensen
op afstand. Omdat het vlak bij ons huis was, het
laatste huis van Vatrop (bewoond door de families
Verfaille en J. Bakker) kregen we inkwartiering van
vier Duitse soldaten. Ze waren niet zo jong meer.
De jonge mannen zaten allemaal aan het front. Ze
waren afkomstig van vliegveld de Kooij en werden
van daaruit ook van voedsel voorzien. Ze sliepen
op strozakken in een zijkamertje en liepen dag en
nacht wacht bij het totaal verbrande vliegtuig. Na
enige dagen werd alles
met legerwagens afge
voerd en de piloot, er was
maar één inzittende, werd
afgedekt met dekens en
weggebracht. Vele jaren
na de oorlog kwamen
twee heren. Ze hielden
zich bezig met het verza
melen van gegevens van
neergestorte vliegtuigen.
Ze wisten de naam van
de piloot. Hij heette mister
Moon."
Ivan R. Moon.
Historische Vereniging Wieringen "Op de Höögte" 27e jaargang nr. 2 - 2015
