lül
Gielis hard op de deur geklopt.
Voor de deur staan enkele le
den van de BS met de stengun
in de aanslag. Dolf en Martha
Gielis worden beschuldigd
van sympathieën voor de NSB
en weggevoerd. Hun elfjarige
dochter Leni blijft verbijsterd
achter. Goede mensen vangen
haar op en verzorgen haar. Na
zes weken onzekerheid komt er
een brief die Martha vanuit haar
interneringsadres heeft weten
weg te smokkelen. In de brief
staat dat zij niet weet waar Dolf
is en hoe het met hem gaat,
Martha heeft kunnen regelen
dat Leni voorlopig bij tante
Jeanne in huis wordt genomen."
Pas na zes maanden worden
zij gerehabiliteerd. Zeker niet al
les is goed gegaan na de bevrij
ding.
31 mei 1945 Heldersche Cou
rant pagina 2
"In Wieringen laten de Duit
sers alle auto's, lorries, gouden
horloges, geld enz. achter. Ook
daar zijn weer personen door het
Mil. Gezag aangewezen, voor
het in ontvangst nemen van die
voorwerpen- De bewoners
van Den Oever, op Wieringen,
hebben zich er wellicht aan ge-
ergerd, dat er nog zoveel rollend
materiaal over de Afsluitdijk
gaat."
Gesprek met ooggetuige Dirk
Mulder Nz. die destijds der
tien jaar was.
De mensen op Wieringen
waren wel heel nieuwsgierig.
Hoe zouden die vreemde mi
litairen er uitzien? Tot nu toe
was er op Wieringen alleen het
'Feldgrau'van de Duitse solda
ten te zien geweest. Het was
een heel ander gezicht, die kaki
uniformen. Dirk woonde toen
op de boerderij Ypelshoef aan
de Elft. De Canadezen kwamen
hier vanuit Noord-Holland,
niet vanuit Friesland over de
Afsluitdijk. De 'betonweg' was
voor de geallieerde troepen
de doorgang via de Afsluitdijk
naar Friesland.
Hij herinnert zich dat de Ca
nadezen heel erg enthousiast
werden onthaald. Nooit meer
daarna heeft hij zoveel mensen
zo blij en opgelucht gezien.
Het vreemde was dat er ook
Duitse legerwagens meereden
in de stoet over de weg. Overal
in het dorp zag je Canadese
legerwagens. De Alvitloschool
werd gebruikt als onderdak
voor de soldaten.
De NSB-burgemeester Van
Diemen werd opgepakt. Bur
gemeester Kolff was al jaren
door de Duitsers vervangen
door deze man.
Een bijzondere gebeurte
nis: de Duitsers hadden heel
veel paarden gevorderd. Die
paarden werden door de Ca
nadezen bij elkaar gebracht
in een weiland op Zandburen.
Er waren honderden paarden,
bewaakt door de Canadezen.
De vader van Dirk, Nan Mulder
zag dat zijn paard er ook tus
sen stond. Maar ja, hoe bewijs
je dat een paard van jou is? Ge
lukkig was het een stamboek-
paard en vader Mulder had er
een tekening van. Meteen kon
hij het dier weer terugkrijgen.
Een bijzonder schouwspel
was het wegtrekken van de
Duitsers. In een lange rij paard
en wagens trokken ze over
de Afsluitdijk, onderweg alles
weggooiend wat ze niet mee
konden nemen.
Een opmerkelijk verhaal is
dat één van de Canadese sol
daten Jaap Mostert bleek te
zijn die in de jaren dertig ge-
emigreerd was naar Canada.
Nooit meer had iemand van
De aftocht van de Duitsers. Zo vertrokken zij van Wieringen,
met paard en wagen naar de Heimat.
(foto's beschikbaar gesteld door Dirk Mulder)
