Verzuiling
Scholen
hulp in de huishouding. Beiden
zeer gewaardeerde werknemers.
Camiel is zeer ambitieus en krijgt
tijdens het dienstverband de mo
gelijkheid om de Landbouw Win-
terschool te doorlopen. Daarna
gaat hij begrijpelijkerwijs ander
werk zoeken. Er is een goede band
met het personeel, dat blijkt uit
een traditie van lange dienstver
banden. Fie heeft van haar 16e tot
haar 76e jaar geholpen in de huis
houding, zestig jaar lang. Camiel
heeft tot vorig jaar geholpen met
selecteren en sorteren. Werkne
mer Willem Boot kwam 38 jaar ge
leden in dienst en is dat nog steeds
naar volle tevredenheid.
Bakker begint al vroeg met me
chanisatie. Hij kan goed rekenen en
daarnaast is hij sociaal bewogen.
Hij rekent uit hoe hij zonder ex
tra kosten het personeel het hele
jaar door werk kan aanbieden. Hij
maakt zelf een bietenrooier die
goed werkt. De paarden gaan in
1953 weg en er komen drie trac
toren; een Farmall Cub 9 pk op
benzine en een Fordson Major en
een John Deere 60, beide op petro
leum. Het personeel moet wennen
aan de nieuwe manier van wer
ken. Bakker is in die periode vaak
weg voor bestuurlijke functies.
Hij is voorzitter van de VVD afde
ling Wieringermeer en secretaris
van de CAV Wieringermeer. Als hij
terugkomt van een vergadering
en aan de mannen vraagt hoe het
rooien gegaan is, zeggen ze: "Wat
denk je, met een bromfiets en een
petroleumstel kun je toch geen bie
ten rooien?" Sindsdien een gevleu
gelde uitdrukking in huize Bakker.
Later in de jaren zestig raakt
het materiaal wat verouderd, men
blijft werken met een getrokken
ploeg en zonder aangedreven eg
gen. Door de kleigrond met de
vele kluiten worden de aardappe
len nog lang met de hand geraapt
in plaats van machinaal gerooid.
Ook met combinen wordt heel laat
begonnen om de mensen aan het
werk te houden.
Bij de toewijzing van de boer
derijen speelde ook de godsdienst
een rol. Er werd gestreefd naar
een opbouw van de bevolking in
de polder die wat betreft religie
en herkomst een doorsnee van de
Nederlandse bevolking zou zijn.
Simon was Vrijzinnig Hervormd.
In zijn jeugd op Oosterland werd
Simon godsdienstig liberaal opge
voed. Zijn moeder was overtuigd
lid van de VPRO. Simon ging op
catechisatie bij de dominee van
Oosterland die zo liberaal was dat
hij bijna humanist was. Het gezin
ging één keer per jaar naar de kerk.
Ook met andersdenkenden ging
men vriendschappelijk om. Anne
was Doopsgezind, zij ging met haar
familie af en toe naar de doopsge
zinde kerk in De Waal. In de Wie
ringermeer is het anders. Daar zijn
de drie zuilen sterk vertegenwoor
digd. In het begin was er in de dor
pen alleen een openbare school.
Voor godsdienstles kwamen er
twee dominees, vrijzinnig en or
thodox, en een pastoor op school.
De buitenkerkelijken mochten in
die tijd tekenen. De orthodoxen
haken als eerste af en bouwen een
eigen christelijke school, gevolgd
door de katholieken. De kinderen
van de verschillende scholen gaan
vrij weinig met elkaar om. Ze fiet
sen in drie groepjes naar school, de
jongens organiseren soms vecht
partijen. Er zijn drie vrouwen- jon
gens- en meisjesverenigingen. Bij
de buren aan dezelfde weg komen
drie bakkers en drie slagers. Na de
ontzuiling na de jaren zeventig is
dat gelukkig voorbij.
Door zijn handicap is autorijden
voor vader Simon moeilijk. Toch
koopt hij een auto, maar moet dan
eerst passen of deze voor hem ge-
Vader en oudste zoon, 1955
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 26e jaargang nr. 4 - 2014
